Download het artikel in 
ENGINEERINGNET.BE - Eerst werd de Mercator drooggezet op dezelfde manier als alle andere schepen. Een groot stalen plateau (brugdek) met een grote kar zakt onder water, het schip vaart erop. Het plateau wordt vervolgens door middel van twintig lieren naar boven gehesen en naar de scheepswerf in Oostende getakeld.
Algemeen Directeur Philippe De Vestele: «De eerste ingreep aan de Mercator bestond uit het verwijderen van de masten, een klus die we met behulp van kranen klaarden. We hadden ze al in 2008 volledig hersteld, dus hoefde er verder niks aan te gebeuren. We hebben ervoor gekozen de romp te hydroblasten: een techniek waarbij verf via ultrahoge druk van 2.200 bar wordt verwijderd. We kiezen deze oplossing omdat zandstralen teveel stof zou opleveren, met als gevolg dat we het hele schip zouden moeten inkapselen om aan de milieuwetgeving te voldoen.
Eenmaal de verf is verwijderd, wordt de Mercator naar onze loods getransporteerd, waar de romp en het dek een primerlaag krijgt. Op die manier vermijden we dat er roestvorming aan de goede delen zou optreden. Vervolgens zullen we het volledige karkas op schade inspecteren. Alle staalplaten die door corrosie te dun zijn geworden, worden vervangen. Idem dito voor de houten dekken die aan het rotten zijn: die worden volledig vernieuwd.»
Niet evident
«Het herstellen van de romp is trouwens geen evidente opdracht, aangezien we de historische waarde van het schip moeten respecteren. Vandaar dat we op sommige plaatsen moeten klinken in plaats van te lassen, en dat is een techniek die maar weinig technici nog onder de knie hebben. Tenslotte zullen we het volledige schip van een laag glasvezelversterkte verf voorzien.»
Binnenin de Mercator worden ook alle HVAC-voorzieningen vernieuwd: verwarming en luchtdroging.Tevens zal IDP instaan voor de vervanging van alle leidingen voor het verpompen en veilig houden van het schip, alsook de water- en brandstoftanks. Aan de motoren moet niet worden gesleuteld, aangezien een groep vrijwilligers dit voor zijn rekening neemt. De Vestele: «Het schip bevat een 6-cilinder Burmeister & Wain motor van 500 pK, bij Cockeril gebouwd!: wereldwijd zijn er nog maar twee exemplaren van deze motor die functioneren. Eén keer per maand starten enkele liefhebbers de motor op om te zien of alles nog werkt. Zij zijn ook diegene die nu een ‘groot onderhoud’ aan de Burmeister zullen doorvoeren.»
Omdat de schrijnwerkerij van de binneninrichting eveneens voer voor specialisten is (gezien het historische karakter), wordt ook deze klus aan een expert uitbesteed. Tenslotte zijn er nog enkele kleinere reparatiewerken, zoals het vernieuwen van een aantal luchthappers, het nakijken van de patrijspoort, de uitvoering van kleine staalwerken op het dek,...
Wanneer het schip opnieuw in het Mercatordok in Oostende zal liggen, is nog niet duidelijk aangezien de omvang van het staalwerk (romp en dekken) moeilijk in te schatten valt. De Vestele: «Wanneer de expertises zijn uitgevoerd, zullen we meer duidelijkheid hebben. Maar we hopen toch om de Mercator in de loop van volgende zomer helemaal opgefrist te krijgen.»
Hydroblasten als milieuvriendelijke techniek
Het was MIC in Lier - Marine & Industrial Cleaning Services - dat instond voor het verwijderen van de oude coatings en verflagen. Het bedrijf, al 45 jaar gespecialiseerd in industriële, chemische, mechanische en scheepsreinigingen, maakte daarbij gebruik van een milieuvriendelijk alternatief voor grit- en zandstralen: hydroblasten.
Hierbij worden de oude lagen op de romp en de dekken onder een ultra hoge druk van 2.500 tot 3.000 bar gestript.Het klassieke gritstralen produceert enorm veel afval, waardoor emissies naar de omgeving onvermijdelijk zijn. Met hydroblasten is dat dat veel minder het geval: in vergelijking met traditioneel zand- of gritstralen wordt er tot 95% minder afval gegenereerd.
«Al onze operators zijn SIR- en VCA-gecertificeerd, een garantie voor kwalitatief en veilig werk», aldus MIC. Na de ultra hoge drukreiniging wordt er een conserveringslaag aangebracht.
(foto's: Rudy Laforce)
door Els Jonckheere, Maintenance Magazine
