UNamur, SCK CEN en ULB sturen opnieuw raderdiertjes de ruimte in

Uit een eerste experiment bleek dat gezonde raderdiertjes zich ook in de ruimte zonder problemen voortplanten. Tijdens de tweede missie wordt hun weerstand getest met beschadigd DNA.

Trefwoorden: #DNA, #ISS, #raderdiertjes, #ruimte, #SCK CEN, #SpaceX, #ULB, #UNamur

Lees verder

research

( Foto: UNamur - © Marc Guillaume )

ENGINEERINGNET.BE - Exact één jaar geleden, december 2019, vertrokken actieve raderdiertjes in het kader van het project Rotifers in Space (RISE) naar het International Space Station (ISS).

Ze bevonden zich gedurende twee weken in een baan rond de aarde, waar ze aan de effecten van de ruimte werden blootgesteld. Na een succesvolle vlucht onderzochten de wetenschappers de dieren op het vlak van hun voortplanting en genexpressie.

Uit de eerste, voorzichtige conclusies van het vorige ruimte-experiment blijkt dat gewichtloosheid hun vruchtbaarheid niet beïnvloedt. Ze schonken nakomelingen net zoals hun collega’s op aarde. Doordat ze zich klonen, kopiëren ze ook de mogelijke fouten die tijdens het DNA-herstel zijn ontstaan.

Terwijl nog niet alle resultaten van het eerste experiment binnen zijn, werden vorige zaterdag 1,8 miljoen uitgedroogde raderdiertjes met de raket van SpaceX naar het ISS gevlogen. Met het tweede experiment willen de projectpartners UNamur, SCK CEN en ULB weten welk effect gewichtloosheid én straling op het DNA-herstelmechanisme van levende organismen.

Voor het vertrek werden de raderdiertjes uitgedroogd en vervolgens bestraald in UNamur. Na uitdroging en bestraling is het genetisch materiaal volledig beschadigd en zijn de raderdiertjes inactief. Bij rehydratatie schieten ze als het ware weer wakker en herstellen ze de schade aan hun genetisch materiaal.

Doordat raderdiertjes zichzelf klonen, konden er zowel naar het ISS gestuurd worden als identieke kopieën op aarde gehouden worden om achteraf te kunnen vergelijken. Als de raderdiertjes ook door dit experiment walsen, levert dat een schat aan wetenschappelijke informatie op.

Het derde experiment, dat in 2025 op de planning staat, zal nog verder gaan om de extreme weerstand van de raderdiertjes te testen.


Klik hier voor meer informatie over dit project


ACHTERGROND
Raderdiertjes zijn microscopisch klein (200 micrometer tot 1 millimeter). Ze zijn een van de enige diersoorten op aarde, die volledige uitdroging en hoge dosissen straling kunnen overleven. Sommige soorten, zoals de Bdelloidea Adineta vaga, planten zich voort zonder seks. De vrouwtjes klonen zich als het ware.