ENGINEERINGNET.BE - De klimaatdoelstelling om de CO2-uitstoot in België tegen 2050 met 80% te verminderen ten opzichte van het niveau van 2005 is een uitdaging van formaat en vereist een grootschalige overschakeling van fossiele naar hernieuwbare energie.
Waar halen we onze hernieuwbare energie vandaan? Hoe krijgen we groene energie op de meest betaalbare en betrouwbare manier daar waar en wanneer we ze nodig hebben? Het is duidelijk dat zon en wind de hernieuwbare energiebronnen van de toekomst worden.
In België en West-Europa is er echter niet voldoende wind- of zonenergie aanwezig, terwijl andere regio’s in de wereld net zon- en windenergie in overvloed hebben. Om een betrouwbaar, betaalbaar en duurzaam energiesysteem te realiseren, zal de lokale productie van zon- en windenergie dan ook aangevuld moeten worden met aanvoer van een deel van de nodige hernieuwbare energie uit het buitenland.
Moleculen kunnen als energiedrager fungeren om groene energie op een efficiënte manier te transporteren via pijpleidingen en schepen. Waterstof, als drager van hernieuwbare energie, speelt een belangrijke rol in de mix van oplossingen voor eindgebruikers.
Ruim een jaar geleden bundelden zeven grote industriële spelers en publieke stakeholders hun krachten en expertise om gezamenlijk de mogelijkheden voor import van groene waterstof in België te analyseren.
De coalitie, bestaande uit DEME, ENGIE, Exmar, Fluxys, Port of Antwerp, Port of Zeebrugge en WaterstofNet, heeft nu een grootschalige industriële studie afgerond waarin de financiële, technische en regelgevende aspecten van de volledige waterstofimportketen (van productie in het buitenland tot levering via schepen en pijpleidingen naar en de distributie ervan in België) in kaart is gebracht en die een basis biedt voor de verdere uitrol naar industriële toepassingen.
Na grondige analyse van alle elementen, concludeert de studie dat de import van deze vorm van hernieuwbare energie een noodzakelijke en haalbare oplossing is voor het toenemend tekort in West-Europa.
Verschillende soorten van waterstof afgeleide dragers afkomstig uit diverse bevoorradingsregio’s zullen tegen 2030-2035 kostencompetitieve hernieuwbare energie en grondstof kunnen leveren.
De meest veelbelovende groene energiedragers zijn ammoniak, methanol en synthetisch methaan. Deze kunnen worden ingezet via bestaande transportmodi - als pijpleidingen en vooral maritiem transport - en groeiende afzetmarkten, wat een snelle start stimuleert.
Volgens de studie zal deze invoer van duurzame energie door middel van groene waterstofdragers daarom een essentieel onderdeel worden van onze energievoorziening, als aanvulling op de duurzame transitie op basis van de binnenlands opgewekte energie.
België beschikt over maritieme havens en uitgebreide pijplijninfrastructuur, is verbonden met de grote industriële clusters en heeft de capaciteit om in de eigen energiebehoefte én die van omliggende landen te voorzien.
Nu de haalbaarheidsstudie is afgerond, willen de coalitiepartners concrete vervolgstappen ondernemen: analyseren hoe zeehavens klaar te maken voor de ontvangst van de toekomstige waterstofdragers, opzetten van specifieke pilootprojecten, ...
Download hier de conclusies van de studie
