31 miljoen metingen tonen hoeveel CO2 oceanen wereldwijd opnemen

VLIZ en de ICOS-meetboei bij de Thorntonbank dragen ook bij aan de nieuwste editie van de Surface Ocean CO2-atlas, voor het kwantificeren van de koolstofput en de verzuring van de oceaan.

Trefwoorden: #CO2, #oceanen, #uitstoot, #VLIZ

Lees verder

research

( Foto: VLIZ )

ENGINEERINGNET.BE - Naar schatting heeft de oceaan al een vierde van de door de mens wereldwijd uitgestoten CO2 opgenomen. Tot hoeveel CO2-toename dat precies leidt in het oppervlaktewater van de oceaan en kustzeeën, en hoe dat varieert per regio of over de tijd, is nog geen uitgemaakte zaak.

In situ metingen op dat immense oceaanoppervlak – dat 71% van deze planeet bedekt – zijn nog niet talrijk en gebiedsdekkend.

Ruim 100 internationale mariene koolstofonderzoekers brengen sinds 1957 beschikbare metingen samen in de Surface Ocean CO2-atlas (SOCAT). Dit betreft in situ observaties door schepen en boeien, maar ook autonome en drijvende platformen dragen bij.

De hierop gebaseerde dataproducten, zoals het Global Carbon Budget, worden gebruikt voor het kwantificeren van de koolstofput en de verzuring van de oceaan, en voor de evaluatie van sensorgegevens en biogeochemische modellen.

De data dienen ook voor het opstellen van klimaatmodellen die beleidsmakers in klimaatonderhandelingen informatie verschaffen over de opname van CO2 door de oceaan.

Onlangs verscheen de 2021-editie van deze atlas, met bijna 31 miljoen metingen uit de periode 1957-2020. De atlas is een product van het Global Ocean Observing System voor biogeochemie, goedgekeurd door het Global Ocean Observing System GOOS.

De CO2-observaties die het VLIZ sinds 2015 doet met het onderzoeksschip RV Simon Stevin en de ICOS-meetboei bij de Thorntonbank dragen ook bij tot deze atlas.

Europa en Vlaanderen ondersteunen hiertoe het Integrated Carbon Observation System (ICOS). Dit netwerk telt 23 mariene meetpunten op schepen en boeien actief in de Atlantische Oceaan en de Noordse, Baltische en Middellandse Zee. De ICOS-metingen stromen ondertussen, deels automatisch, door naar de SOCAT-databank.

Elders ter wereld blijven de metingen vaak beperkt tot tijdelijke projecten of sensors op ‘ships of opportunity’. Bij het bundelen van globale data blijft standaardisatie en kwaliteitscontrole een belangrijke stap. Een proces waarbij Thanos Gkritzalis, marien chemicus bij het VLIZ, dit jaar betrokken was.