ENGINEERINGNET.BE - Wereldwijd zijn er microplastics gevonden in zeeën en oceanen, de bodem, het oppervlaktewater en voedsel. Naar verwachting neemt dit aantal in de komende jaren sterk toe.
Zulke kleine plasticdeeltjes leveren onvoorziene risico’s op. Ze zijn ook zo ongelofelijk complex dat er tot nu toe geen methode bestond om de risico’s van deze deeltjes voor mens en milieu te bepalen.
Tot dusver is onderzoek naar de blootstelling aan en de effecten van microplastics als het vergelijken van appels en peren. Dit komt doordat twee microplasticdeeltjes nooit hetzelfde zijn.
Daarnaast verschillen de methoden die worden gebruikt om de blootstelling en de effecten te meten. Hierin worden verschillende soorten microplastics gebruikt, die allemaal heel anders zijn dan de mengsels waaraan mensen en dieren worden blootgesteld.
Wagenings onderzoeker prof. Bart Koelmans en zijn collega’s onderzochten nieuwe manieren om dit op te lossen met wiskundige methoden.
‘Hiermee hebben we een manier gevonden om al deze gegevens voor te stellen als ‘appels’, waardoor de risico’s constant met elkaar te vergelijken zijn’, vertelt promovenda Merel Kooi.
Een belangrijk element van de nieuwe aanpak is dat microplastics niet langer moeten worden ingedeeld in afzonderlijke categorieën van grootte, vorm of polymeer. Daarbij zijn er te veel parameters nodig: tientallen polymeren, circa tien vormcategorieën, en ook het gebruik van tien groottecategorieën is eerder regel dan uitzondering.
Koelmans: ‘In plaats daarvan beschrijven we microplastics als een continuüm van eigenschappen. Als de deeltjes in grote aantallen voorkomen, kunnen die eigenschappen het best beschreven worden met wiskundige verdelingen. Als je de verdelingen kent, kun je data uit verschillende onderzoeken op elkaar afstemmen, wat een enorme verbetering geeft.’
Het team heeft de nieuwe methode gebruikt om de risico’s voor oppervlaktewater en zoetwatersedimenten op wereldschaal in te schatten, met een risico voor een paar procent van de wereldwijde locaties.
In Californië worden de nieuwe methode sinds kort toegepast om wettelijke normen af te leiden voor microplastics in het zeemilieu en in drinkwater. De resultaten worden begin 2022 verwacht.
