ENGINEERINGNET.BE - De technologie voor drijvende zonnecellen heeft de afgelopen jaren grote vooruitgang geboekt.
Systemen voor meren en reservoirs worden inmiddels wereldwijd op gigawattschaal uitgerold. Er zijn verschillende benaderingen ontwikkeld voor offshore gebruik en de eerste demonstratiemodellen voor deze innovatieve technologie worden momenteel geïnstalleerd.
Vanwege de ruwe omgeving met zijn sterke golven, wind en risico’s op corrosie en aangroei, vereist dit een geheel nieuwe structurele ontwikkeling.
Met een oppervlakte van minder dan 10% van een windpark kunnen PV-systemen met een nominaal vermogen dat ongeveer gelijk is aan dat van de windturbines worden aangesloten op dezelfde netaansluiting.
De exacte limieten en inperkingsverliezen moeten worden uitgewerkt door middel van een gedetailleerde analyse. Een belangrijke gunstige factor is de complementariteit van de elektriciteitsopwekking tussen wind en zon gedurende het hele jaar, zoals we in een eerdere studie konden aantonen.
Het doel van dit project is het opstellen van technische richtlijnen en beleidsaanbevelingen voor meervoudig gebruik van commerciële zones op zee in zogenaamde “Mariparken”.
In dit concept worden verschillende technologieën gecombineerd, rekening houdend met de mogelijke effecten van deze parken op het mariene milieu, waarbij een effectieve en efficiënte integratie van elektriciteitsopwekking door offshore windenergie en fotovoltaïsche energie een sleutelrol speelt.
De resultaten zullen breed verspreid worden om als basis te dienen voor beslissingen van zowel commerciële spelers als overheden.
Dit zijn de 6 partners die deelnemen aan dit project: Laborelec, Blue Cluster, RBINS, Imec/EnergyVille, UHasselt/EnergyVille en KU Leuven/EnergyVille.
Het project wordt begeleid door een Adviesraad met tien leden uit de industrie die actief zijn in de maritieme ruimte en hernieuwbare energie.
