Download het artikel in 
ENGINEERINGNET.BE De Taiwanese gereedschapsmachinebouwers hadden goed begrepen wat de Westerse markt met Industry 4.X bedoelt. Ze kiezen nu zowel voor automatisering als voor maatwerk en ‘slim’ produceren dat op elk niveau van de keten inhaakt.
‘Smart Manufacturing’ komt er echter niet zonder slag of stoot, stelde Carl Huang, secretaris van het organiserende TMBA. Hij wees er op dat de Taiwanese machinebouwers daartoe moesten leren van Japan, Duitsland en Zwitserland en ook ‘dure’ machines moesten binnenhalen. De Taiwanese gereedschapsmachinebouw bestaat echter vrijwel uitsluitend uit KMO’s.
De implicatie: “Het pad naar Smart Manufacturing betekent dat onze KMO’s meer winst moeten maken om de nodige investeringen te kunnen doen om die nieuwe technologieën überhaupt te kunnen integreren.” Als je die winst dan moet halen door de prijs van je producten op te trekken terwijl je prijs, naast je kwaliteit, precies je belangrijke concurrentieel voordeel uitmaakt, trek je dan niet het tapijt van onder de eigen voeten weg?
De soep wordt toch niet onmiddellijk zo heet gegeten. Er is immers een hele weg te gaan, ook al moet het snel. “Vandaag halen we uit de machine de data die er al te vinden zijn”, aldus TMAB-voorzitter Jin-Hsiung Yen. Een verwijzing naar de ‘smart boxes’ van ITRI (zie kader)? “De volgende stap vergt meer technologie en artificiële intelligentie.”
Het is ons niet altijd duidelijk of sommige semantische verschillen ook veel dieper gaan. Terwijl wij het veelal hebben over IoT (Internet of Things) had men het in Taichung over het ‘Internet of Machines’ om bijvoorbeeld aan te geven dat er een real-time verbinding is tussen de gereedschapsmachine, zijn tools en de bovenliggende systemen die zich soms heel ver daar vandaan bevinden… In Taichung vonden we alvast heel wat creativiteit.
De creativiteit spat er af
Quadrep ontwikkelde een lasersysteem dat de lasnaad volgt en daarmee de gerobotiseerde laskop stuurt. Met een Universal Robot en zijn AccuPick 3D software pikt Solomon, uit Taipei, één voor één vijzen uit een chaotisch hoopje. Een simpele opdracht waar robots tot op vandaag nauwelijks in slagen. Solomon projecteert daartoe een raster op de stapel die het visiesysteem de nodige 3D-informatie bezorgt om de robot heel gericht te sturen.
Techman liet een ‘eye in hand’ TM-cobot zien die laad- en ontlaadopdrachten uitvoert. Bij Milstar zagen we zo’n robot in een AGV-toepassing. Chmer toonde een integratie van een UR-robot die heen en weer op een spoor tussen zijn vonkerosiemachines en andere werkstations liep om gereedschap en product, met een herhaalbare nauwkeurigheid van 1 mu, op te pikken en weg te zetten.
Victor toonde negen machines die elk uitgerust waren met een andere robot, o.a. Fanucs CR-35iA robot met visiesysteem tot diens groene CR7iALL cobot op een gele Greentrans AGV. Het verhaal is dat alle machines geladen en ontladen moeten worden en dat kan voortaan met robots. Het bedrijf mikt er op de beste oplossing te bieden. LNC, sterk in controllers, demonstreerde er zijn 4.0 concept. “Bedrijven gebruiken graag de grote merken maar wij kunnen onze controllers en sensoren combineren met die van Fanuc en Mitsubishi.”
Het toonde toepassingen op een draai- en freesmachine met Fanuc-controller waar het de eigen controller integreerde voor een laad- en ontlaadrobot. Syntec Technologies specialiseert in pc-gebaseerde CNC-controllers en argumenteert zijn openheid en dus de makkelijke integratie en functie-uitbreiding, en… kostprijs.
Ook bij OscarMax zagen we een geïntegreerde robot. De EDM-machines liepen er trouwens op een eigen operating systeem dat nog op DOS bouwt. “Veel operatoren die in Taiwan op onze machines werken, kennen het goed. Dat is minder het geval in Europa waar men Windows met multitasking hanteert. Operatoren in Europa blijven dan ook geen 20 jaar op dezelfde werkplek. We onderzoeken de mogelijkheid om het komend jaar toch een Windows-versie uit te brengen. Windows ziet er beter uit maar DOS is hoe dan ook stabieler”, zo vernamen we op de stand.
Hiwin showde een portaalrobot waarvan de controller in de driver ingebouwd is. Zijn i4.0 BS kogelomloopspil komt met ingebouwde sensor die de voorspanning, temperatuur, trillingen en smering meet met het oog op predictief onderhoud. Bij de FEMCO Group had men het over virtuele metrologie en YCM wees naar zijn iPros MX en iCube smartsensor box. In het brede aanbod van Delta vielen zijn Dialink en Diacloud IoT-oplossingen op.
Bij FFG (bijna 100 bedrijven sterk) pleitte Andy Hung, sales manager bij Feeler, voor het optrekken van de datasnelheid tussen machines en MES en dus… voor 5G. Die zou er in Taiwan oorspronkelijk midden 2020 komen maar het zou nu blijkbaar ook eerder, tegen begin 2020, kunnen. De overheid zou de komende vier jaar een half miljard euro in de technologie pompen en zo’n 4.000 5G-experten laten opleiden om hierin een strategische voorsprong uit te bouwen.
In 3D-printing zet de Taiwanese industrie pas de eerste stappen. Vooral machinebouwer Tongtai, sterk in meerassige en multi-process machines en softwares, heeft zowel poederbedtechnologie (voor zijn AMP-160 kreeg het naderhand de Taiwan Excellence Golden Award 2019 als één van de 10 meest innovatieve producten) als een gecombineerde machine met zowel directe energiedepositie als een meerassig CNC-bewerkingscenter in één. Er zijn ook bedrijven die het nodige poeder maken. Carl Huang: “Taiwan begint pas over deze technologie te overleggen met klanten.”
Duitse boulevard
Opmerkelijk was de grote opkomst van internationale exposanten zoals Fanuc, DMG Mori, Mazak, Hexagon… Van het Japanse MST zagen we op een Makino-machine de SlimLine UNO krimphouder voor microgereedschap en -bewerkingen die een rondloopnauwkeurigheid van 0,5 micron haalt.
“Met de verdergaande miniaturisering moet de accuraatheid van de toolhouder (normaal zo’n 10 micron) die van de tool volgen.” Duidelijk wierven de organisatoren deze keer ook in Europa. Was er in een vorige editie een ‘Duitse straat’ te zien dan was die nu uitgegroeid tot een boulevard met meer dan dertig Duitse bedrijven als Heidenhain, Siemens dat er zijn MindSphere promootte (met succes overigens want eind juli vond de eerste ledenvergadering van MindSphere
World Taiwan and Japan plaats),- maar ook Schunk (grijpers, clamping), KTR (aandrijvingen), Albrecht (zelfspannende gereedschapshouders), igus, Wittenstein,… Je kon er zelfs langs in het ‘Zwitsers dorp’. Vertegenwoordigers van beide handelskamers stonden trouwens in het rijtje VIP’s dat het openingslintje doorknipte.
door Luc De Smet
Kadertekst 1: Slimme boxen
Heel wat machinebouwers wezen ons op de belangrijke inbreng van het Industrial Technology Research Institute (ITRI) bij de ontwikkeling van hun IoT-projecten/-producten. ITRI, opgericht in 1973, incubeerde bijna 300 bedrijven, heeft meer dan 27.000 octrooien in portefeuille en een staf van meer dan 6.000 mensen waarvan bijna 1.500 PhD’s in zijn vele labs. Het heeft zelfs vestigingen in Berlijn en Eindhoven.
Zo ontwikkelde het o.a. software en systeemintegraties voor verschillende machines en storingsmelders voor smart manufacturing. In Taichungs industriepark kwam er midden 2017 een ‘smart manufacturing factory’ waar 25 ingenieurs op 30 medewerkers voor individuele klanten, op maat, een totaaloplossing zoeken. De investering van meer dan 11 miljoen euro bediende een jaar later al een 20-tal bedrijven/projecten, o.a. een grote fietsenbouwer die met meetsystemen en AGV’s een slimmere fabriek uitbouwt. Er is ook gesleuteld aan een project om koolstofvezels te snijden en vorm te geven met laser.
ITRI bouwde ook twee ‘smart boxes’ waarmee operatoren data uit hun oudere machines kunnen trekken om die in te zetten met het oog op een efficiëntere productie. Naast de Production Information Box (PI Box), die op een breed gamma machines ingezet kan worden, is er de Injection Moulding Information Model Box (IM2 Box) die specifiek voor de rubber- en kunststoffenindustrie bestemd is en data van sensoren op spuitgietmachines oppikt en vertaalt naar een eengemaakte taal (OPC UA en EUROMAP 77/88) waarna die bevraagd kunnen worden.
Kadertekst 2: Smart Machine Tools Award
Naast de beurs liep er ook de 2018 Taiwan Controller Competition voor projecten waarin studenten samenwerken met bedrijven en onderzoeksinstelling. Zo pakten studenten mechanisch ingenieur van de National Chung Hsing University uit met een camerasysteem dat automatisch verifieert of optische lenzensets (denk voor gsm’s) geen insluitingen bevatten. Het prototype werd ontwikkeld op vraag van een lenzenbouwer die het systeem nu verder verfijnt. “Betaald krijgen we er niet voor. Het gaat ons om het leren.” Er vielen wel geldprijzen te winnen.
Kadertekst 3: Als twee olifanten vechten
De TMTS- beurs wordt gehouden in het hart van Taiwans machinebouwregio. In een straal van 60 km rond Taichung ligt immers 90 % van ’s lands gereedschapsmachinebouwers geconcentreerd. De bevoorradingsketen is er zo’n 1.600 bedrijven sterk. Die hoge concentratie leidde er tot een hecht ecosysteem.
Fabrikanten zijn elkaars klanten, elkaars leerscholen, incubatoren,… en niet louter concurrenten. Gemeenschappelijke uitdagingen pakken ze samen aan, als industrie, maar ook met academische en andere onderzoeksinstellingen en de hulp van de overheid. De beurs is er dan ook een grote vitrine waarna bezoekers enkele kilometer verderop de fabriek bezoeken om er business te doen. TMTS is een verkoopbeurs. Het organiserende Taiwan Machine Tool and Accessory Builder’s Association (TMBA) mikte op een ‘beurshandel’ van 280 miljoen dollar plus.
Taiwan, de zevende grootste bouwer van gereedschapsmachines ter wereld, heeft een globaal marktaandeel van 6 %. Zo’n 79 % van de gereedschapsmachines die in Taiwan gebouwd worden, zijn voor de export bestemd. Meer dan een derde van de business gaat naar de Chinese markt. Die kende, net als de Amerikaanse markt, eerder vorig jaar een vertraging. Was de VS decennia geleden goed voor de helft van Taiwans export, vandaag is dat nog 15 %.
Tot voor kort was Turkije een stevige klant maar vorig jaar verloor de Turkse lira de helft van zijn waarde t.o.v. de dollar en de euro en legde de VS importheffingen op Turks staal en aluminium… Daarmee viel die business dood. TMAB-voorzitter Jin-Hsiung Yen: “Als er twee olifanten vechten, wat kan je doen?”
