ENGINEERINGNET.BE - Ethanol is een biobrandstof op basis van suikerriet die in Brazilië al meer dan 50 jaar verkocht wordt als autobrandstof. "Momenteel genereert de ethanolproductie grote overschotten aan CO2 tijdens de fermentatie," aldus Luis Ramirez Camargo van de Nederlandse Universiteit Utrecht.
Door deze CO2 te combineren met waterstof, dat is verkregen met behulp van zonne- en windenergie, kun je ook de brandstof methanol maken.
Methanol wordt nu nog vooral in de chemische industrie gebruikt, maar kan in de toekomst ook worden gebruikt in bijvoorbeeld scheepsmotoren.
De productie van suikerrietethanol gaat gepaard met allerlei problemen. Er is directe concurrentie met de voedsel- en diervoederproductie om akkerland, die grondconflicten veroorzaakt, bijvoorbeeld met het traditionele gebruik van kleine familiebedrijven.
Ook brengt een grootschalige monocultuur als suikerrietplantages ecologische gevaren met zich mee, zoals ontbossing en biodiversiteitsverlies.
"Onze analyse toont aan dat het gebruik van klassieke bio-energie in combinatie met moderne waterstoftechnologieën een groot potentieel heeft om land te sparen," zegt Johannes Schmidt van de University of Natural Resources and Life Sciences in Wenen.
"Op die manier kunnen de biodiversiteit en het traditionele landgebruik in stand worden gehouden en kan de concurrentie met voedselproductie worden verminderd. Dit vereist echter een beleid dat alternatieve vormen van landgebruik actief beschermt en bevordert. Anders kunnen synthetische brandstoffen ook negatieve gevolgen hebben."
Aan deze technologie hangt wel een prijskaartje: er zouden grote installaties voor de opwekking van hernieuwbare energie, elektrolysers en opslagplaatsen voor CO2 en waterstof moeten worden geïnstalleerd.
Ten tijde van de studie zou het vermijden van 1 ton CO2 met deze methode circa 200 euro hebben gekost: ruim twee keer de groothandelsprijs van CO2-emissies in Europa. De prijs van methanol is echter sterk gestegen in de laatste maanden.
Onder de huidige omstandigheden is de Europese groothandelsprijs voor CO2-emissies voldoende om de technologie te financieren. Ervan uitgaande dat de kosten van zonnecellen en elektrolytische cellen blijven dalen, kunnen de kosten in de komende tien jaar met 40% dalen.
