ENGINEERINGNET.BE - Sterren zijn de bron van straling, chemie en leven in het heelal. Gezien hun fundamentele rol in de astrofysica, is er veel moeite gestoken in het observeren van sterren, zowel vanaf de grond als vanuit de ruimte.
Ruimte-asteroseismologie, ook bekend als de studie van sterbevingen met satellieten, biedt transformationele kennis van de interne structuur, evolutie, dynamiek en magnetisme van sterren.
Om basisgrootheden van de meeste objecten in het heelal af te leiden, zoals de leeftijd, chemische samenstelling en energie, vertrouwen bijna alle astrofysici op vereenvoudigde stermodellen met slechts één ruimtelijke dimensie, waarbij ze de ster behandelen alsof het een perfecte bol is.
Deze benadering, die afvlakking van sterren als gevolg van rotatie of andere multidimensionale dynamische processen in hun binnenste verwaarloost, geeft een onstabiele basis voor astrofysica en introduceert grote onzekerheden in het bepalen van sterleeftijden.
Nauwkeurige leeftijden van sterren zijn een dominant ontbrekend ingrediënt om de evolutie van sterren en planeten, het ontstaan van leven en de chemie in het heelal te begrijpen.
"Met 4D-STAR beginnen we aan een lange reis, met als doel een nieuwe solide basis te bieden voor astrofysica, door driedimensionale evolutiemodellen te construeren van roterende magnetische sterren, gekalibreerd door asteroseismologie", zegt coördinerend hoofdonderzoeker Conny Aerts.
Als een leidende figuur in de asteroseismologie ontwikkelt ze baanbrekende stermodellen die zijn gekalibreerd door waargenomen sterbevingen om rotatie en vermenging in sterren te bepalen.
“Nu is het moment om stermodellen naar hogere dimensies op te tillen, door gebruik te maken van beschikbare asteroseismische gegevens van duizenden sterren in alle dominante levensfasen", aldus Aerts.
Aerts bundelt haar krachten met Stéphane Mathis (CEA Paris-Saclay), Michel Rieutord (Universiteit van Toulouse) uit Frankrijk en Aaron Dotter (Dartmouth College) uit de VS.
