ENGINEERINGNET.BE - In de afgelopen twee jaar hebben wetenschappers binnen de unit Circulaire Plastics van TNO een innovatief kwaliteitsmodel ontwikkeld.
Dat model vertaalt de materiaaleigenschappen van een kunststof met behulp van polymeerchemie en wetenschap naar een waarde, waarna het optimale doel voor hergebruik van die specifieke kunststof aangegeven wordt.
Het QMRP (Quality Model for Recycled Plastic) kwantificeert de kwaliteit van gerecyclede kunststoffen aan de hand van wiskundige berekeningen en experimentele data. Deze worden verkregen via mechanische tests op o.a. geur, kleur en compatibiliteit met de vereisten dat het plastic in contact met levensmiddelen mag komen.
Milad Golkaram, één van de wetenschappers die het project leidt: “Het model waardeert elk plastic tussen 0 en 1, waarbij 1 de hoogste kwaliteit gerecycled plastic is en 0 “trash”. Elk getal daartussen geeft als het ware een waarde aan de kwaliteit.”
In het huidige recyclingsysteem worden huishoudelijke kunststofverpakkingen ingezameld en met behulp van NIR-technologie (Near Infrared) bij het recyclingbedrijf gesorteerd op het type plastic.
Hierbij wordt hoogwaardige kunststof vermengd met allerlei kunststoffen van mindere kwaliteit, wat de gemiddelde kwaliteit na recycling behoorlijk lager maakt. De gerecyclede kunststoffen kunnen dan alleen worden gebruikt in toepassingen die qua eigenschappen minder veeleisend zijn.
Uit levenscyclusanalyse (LCA) onderzoek waar o.a. Golkaram aan heeft meegewerkt, blijkt dat de voordelen/lasten van recycling voor het milieu veranderen als de kwaliteit van de gerecyclede output beter/slechter wordt.
Nadat het QMRP in het veld is getest met positieve resultaten, zal het model gereed zijn voor implementatie bij recyclingbedrijven. Het model belooft een heuse ‘gamechanger’ te zijn op weg naar een circulaire economie.
Het doel is de kwaliteit van het polymeer dat overblijft na recycling te begrijpen en valoriseren. Hier komt het QMRP om de hoek kijken, omdat elk polymeer een kwaliteitswaarde krijgt binnen één specifieke parameter. Die waarde wordt dan gebruikt om de kwaliteit van het polymeer gedurende zijn hele levenscyclus te volgen.
Met al deze data kan de kwaliteit van het polymeer, en dus niet het soort, op nieuwe toepassingen afgestemd worden.
