ENGINEERINGNET.BE - De milieueffecten van offshore windparken in de Noordzee worden routinematig gecontroleerd voor wat betreft het effect van de introductie van nieuwe habitats, onderwaterlawaai of de uitsluiting van de visserij.
De potentiële chemische verontreiniging met opgeloste en deeltjesverontreinigende stoffen van windturbines, bijvoorbeeld door corrosiebeschermingssystemen, blijft echter tot nu toe grotendeels onbekend.
Het gaat daarbij bijvoorbeeld om fundamenten van windturbines die metalen, zoals aluminium of zink, in zee uitlogen. Verf op de turbines logen organische verbindingen in het water, terwijl de verf door golfbewegingen kan barsten en van de turbines afschilferen, en plastic deeltjes van de turbinebladen kunnen worden gescheurd.
Het Anemoi project gaat nu relevante chemische emissies van bekende en onbekende verontreinigende stoffen van offshore windparken identificeren, om het effect op ecosystemen en aquacultuuractiviteiten te beoordelen.
Ook wordt de huidige regelgeving herzien. En er worden oplossingen voorgesteld om chemische emissies van deze windparken te verminderen.
Onderzoekers van 11 Europese instituten werken hiertoe nauw samen met beleidsmakers en de industrie. Zij gaan de emissie, concentratie en distributie van bekende en onbekende chemische verbindingen in het water en de sedimenten vaststellen door middel van veldmonitoring en laboratoriumexperimenten, bijvoorbeeld door het nabootsen van de deeltjesdistributie in een golfgootsysteem.
Ook wordt het effect van chemische uitlogingsproducten van offshore windparken op het mariene leven en aquacultuurproducten beoordeeld aan de hand van ecotoxicologische studies en risicobeoordelingen, en zullen de effecten op verschillende trofische niveaus worden gemodelleerd voor enkelvoudige en gemengde chemische verbindingen.
Om de potentiële impact verder te beperken, worden de diverse regelgevingen in het Noordzeegebied herzien en wordt een op elkaar afgestemd regelgevend kader voorgesteld.
Ten slotte onderzoekt Anemoi duurzame en niet-schadelijke oplossingen, bijvoorbeeld alternatieve corrosiebeschermingssystemen, en optimalisaties om de chemische emissies verder te beperken.
Belgische projectpartners zijn: Flanders Research Institute for Agriculture, ILVO, RBINS, POM-WVl en UAntwerpen. Partners uit andere landen zijn: BSH (Duitsland), Sintef Ocean (Noorwegen), Ifremer (Frankrijk), NWO I - NIOZ (Nederland), Hereon (Duitsland), TU Braunschweig (Duitsland) en TU Denemarken.
Het Anemoi Project wordt gefinancierd door INTERREG Noordzee. Aanvullende financiering komt van Provincie West-Vlaanderen en VLAIO.