ENGINEERINGNET.BE - “Bij een transiënt test simuleren we een plotse vermogensstijging van een reactor, tot ruim boven 2.000°C, en controleren we onder welke stijging de cladding, de eerste fysieke barrière van de uraniumsplijtstof, faalt”, stelt projectleider Brian Boer.
Zulke testen zijn onmisbaar om de veiligheid van kerncentrales te waarborgen. Ze tasten de veiligheidsmarges van splijtstof af en vormen het sluitstuk in een licentiedossier. “In Europa zijn we de enige die deze tests mogen uitvoeren”, aldus Boer. Dit terwijl de vraag groot is.
Met deze tweede installatie, genaamd PWC-8, komt er nu meer testcapaciteit vrij. PWC staat voor Pressurized Water Capsule, het getal duidt op een achtste generatie ervan. Met beide installaties kan het SCK CEN, na het falen van een splijtstofnaald, ook sneller nieuwe testen inplannen.
PWC-operatieleider Miquel Torres: “Als de huls faalt, detecteren we activiteit in het water van de installatie. De vrijgekomen splijtingsproducten worden netjes en veilig opgevangen. Voordat we een volgende test opstarten, moeten we de capsule en het watercircuit buiten de kern grondig reinigen. Dit vergt tijd, omdat er geen restbesmetting van het vorige experiment mag achterblijven."
"Zo vermijden we dat sporen van eerdere splijtingsproducten de resultaten van een volgende test beïnvloeden. Met een tweede PWC-installatie beschikken we alvast over een ‘schone’ capsule, waardoor we geplande testen kunnen laten doorgaan, terwijl de andere, ‘vuile’ capsule wordt gereinigd en klaargemaakt. Zo houden splijtstoffabrikanten meer zekerheid over hun testplanning.”
De resultaten die uit de transiënt test vloeien, worden gebruikt om computercodes te valideren. Met die codes kunnen dan tientallen tot honderden simulaties uitgevoerd worden.
Die inzichten stellen splijtstoffabrikanten in staat om veiligheidslimieten voor de uitbating van commerciële reactoren vast te stellen, en op een veilige manier vernieuwingen door te voeren.
