ENGINEERINGNET.BE - Als je nanodraden combineert met een supergeleider, kunnen mogelijk Majoranadeeltjes ontstaan.
Majoranadeeltjes zijn exotische deeltjes die als schild kunnen dienen om quantumcomputers stabieler te maken.
Witmans slaagde erin om supergeleiding in deze draden te krijgen, een belangrijke stap om Majoranadeeltjes daadwerkelijk te vinden. De Majoranadeeltjes toonde ze nog niet aan in haar onderzoek.
Haar werk helpt al wel om beter te begrijpen hoe dit type materiaal zich gedraagt, en of het inderdaad geschikt is als bouwsteen voor de quantumcomputer van de toekomst. Dat kan ook nuttig zijn voor andere materialen van dezelfde soort.
Naast haar labwerk trekt Witmans het land door om quantumtechnologie uit te leggen aan iedereen die het maar wil horen. Als een van de ‘Faces of Science’ vertelt ze in blogs en video’s over haar leven als onderzoeker en haar onderzoek.
Ze gaf ook op scholen college over wetenschap, quantum en nanotechnologie en ze werkte mee aan een tv-aflevering over nieuwsgierigheidsgedreven onderzoek.
“Jongeren, mbo-studenten en senioren. Wetenschap is voor, met en door iedereen,” stelt ze. “Juist bij zo’n abstract onderwerp als quantum is het belangrijk om te laten zien wat het ons kan brengen.”
Zo bracht ze samen met andere PhD-studenten de Olympische Spelen van Parijs naar het Nanolab in Twente. In het team Nanolympics printte ze honderden frames van sportfragmenten op een chip van vijf bij vijf millimeter.
Door die snel achter elkaar te monteren ontstonden stopmotionfilmpjes van sporters die net zo klein zijn als de dikte van jouw haar.
Witmans helpt zo verschillende doelgroepen om deze technologie beter te begrijpen. Ze laat ook zien dat wetenschap geen gesloten wereld hoeft te zijn.
Door quantumfysica uit te leggen aan wie er maar nieuwsgierig naar is, bouwt ze tegelijk aan vertrouwen, begrip en inspiratie.
