ENGINEERINGNET.BE - "Mierenzuur is de eenvoudigste molecule die elektrochemisch uit CO2 kan worden geproduceerd, en het is al onderwerp van onderzoek bij TNO en andere organisaties.
Er is echter nog veel ontwikkeling nodig om deze technologie naar een hoger Technologiegereedheidsniveau te brengen," aldus projectmanager Erwin Giling van TNO.
De elektrochemische omzetting van CO2 naar mierenzuur vereist relatief weinig elektra bij lage temperaturen, wat het een veelbelovende route maakt voor CO2-valorisatie.
Huidige industriële markten voor mierenzuur zijn echter beperkt, met toepassingen als conserveermiddel, in leerlooien, farmaceutica en chemische intermediairen.
Nieuwe downstream-routes waarbij mierenzuur of formiaat als platformmolecule wordt gebruikt, kunnen volledig nieuwe markten ontsluiten.
Waterstofopslag en duurzame vliegtuigbrandstoffen zijn twee veelbelovende toepassingen die in dit project worden ontwikkeld. Deze toepassingen kunnen de business case voor elektrochemische CO2-omzetting aantrekkelijker maken.
In het kader van dit project ontwikkelen TNO en GAFT laag- en hogedruktechnologieën om CO2 om te zetten naar formiaat. Water Future werkt aan de omzetting van formiaat naar mierenzuur via elektrodialyse met bipolaire membranen.
De Universiteit Twente richt zich op laagkostengebieden en hoog waterdoorlatende bipolaire membranen. GAFT ontwikkeld een geïntegreerd pilot-systeem dat hogedruk CO2-conversie combineert met de verwerking van formiaat tot mierenzuur.
Voor downstream-toepassingen ontwikkelt DENS een dehydrogenisatiereactor om mierenzuur om te zetten in waterstof en elektriciteit, wat kan leiden tot zelfstandige energiesystemen als vervanging voor batterijen.
Een andere route richt zich op duurzame vliegtuigbrandstoffen, waarbij formiaat in fermentatiereactoren wordt omgezet in vetzuren die dienen als hoogwaardige grondstof voor dit type brandstof, ontwikkeld in samenwerking met GAFT.
Het eCO2FORM-project streeft naar de productie van mierenzuur met concentraties van 50% en 85%, waarbij 85% de industriële standaard is. Een belangrijke uitdaging is concurrerend te worden met fossiel-gebaseerd mierenzuur.
Giling: "Doel is om technologieën te ontwikkelen die binnen 10 jaar klaar zijn voor industriële implementatie. Om de kans op succes te vergroten, bouwen we met het consortium een mierenzuur-ecosysteem en ontwikkelen we veelbelovende toepassingsroutes. Ook het creëren van vraag en ondersteunend beleid is essentieel om de marktintroductie te versnellen."
