ENGINEERINGNET.BE – Bij gebrek aan beterschap luidt chemiefederatie essenscia - opnieuw - de alarmklok. De federatie spreekt uiteraard uit naam van de chemische industrie en de life sciences, de grootverbruikers van energie, maar stelt at het de industriële verbruiker in het algemeen is die het gelag betaalt van het incoherente energiebeleid van de afgelopen jaren.
Vooral de subsidiëring van de productie uit energie uit zon en wind, blijft een hekel punt. Essenscia: 'De laatste jaren werd er 5 gigawatt, wat overeenstemt met de capaciteit van 5 kerncentrales, aan niet-leveringszekere elektriciteitsinstallaties voor zon en wind gesubsidieerd, die echter een beperkte elektriciteitsproductie hebben (minder dan 1 kerncentrale) en bovendien geen stroom garanderen op donkere winterdagen'.
'Tegelijkertijd zorgde het stilleggen van bepaalde nucleaire reactoren ervoor dat we al een voorsmaak kregen van de impact van de nucleaire uitstap'.
'De optelsom hiervan bewoog de vorige regering tot het opstellen van een strategische reserve, een reserve aan gedateerde elektriciteitscentrales die stand-by gehouden moeten worden om de bevoorradingszekerheid te garanderen gedurende de winter'.
Het is de verbruiker die weerom de factuur gepresenteerd krijgt, aldus de federatie: een bijdrage voor groene stroomproductie, een bijdrage aan de windmolens op zee, een bijdrage voor de kabel naar die windmolens plus de verrekening van de zonnepanelen in de nettarieven.
Voor de consument zou de meerprijs nog meevallen - zelfs geen 3 euro per jaar - "maar voor de chemische industrie vertaalt dit zich alweer in tienduizenden tot honderdduizenden euro’s per onderneming per jaar".
"Dat is opnieuw een knauw in de competitiviteit, en de kostprijs van de reservering dreigt nog toe te nemen, want vorige week kondigde de regering een verviervoudiging van de strategische reserve aan voor volgende winter".
Gedelegeerd bestuurder Yves Verschueren: "De keuzes die België maakt moeten grondig geëvalueerd worden. Wij verwachten van de overheid een snelle invoering van een energienorm die de energiekosten voor de industrie inperkt" (zoals voorzien in het regeerakkoord, redactie).
"Maar bovenal vragen we een doordachte energie- en klimaatstrategie die samenhangt met een echt industrieel beleid. Wij vragen dan ook dat deze nieuwe factuur voor de industrie wordt beperkt als eerste stap in de goede richting om de toekomst van onze sector in België te garanderen.”
