ENGINEERINGNET.NL - Het bedrijf ontwikkelt daarvoor biosimilars. Dit zijn biologische geneesmiddelen, vaak antilichamen, die soortgelijk zijn aan het originele medicijn waarvan het octrooi is verlopen.
Antilichamen zijn lichaamseigen eiwitten die mensen en dieren aanmaken om virussen, bacteriën en andere ziekmakers te weren. "Het zijn de soldaten van het immuunsysteem en we kunnen ze in medicinale vorm aanvullend toedienen," stelt Ard Tijsterman, directeur van BiosanaPharma. "Deze antilichamen zijn duur. De kosten per patiënt per jaar variëren van 10.000 euro tot 100.000 euro."
"De autoriteiten (EMA/FDA) eisen dat biosimilars dezelfde kwaliteit en werkzaamheid hebben als het originele medicijn. Hiervoor zijn strikte richtlijnen ontwikkeld. De grootste verschillen tussen het origineel en de biosimilar zijn de wijze van productie, een gereduceerd klinisch traject en de prijs," aldus Tijsterman.
"Door een nieuw productieproces, waarbij we samenwerken met partners uit verschillende landen, kunnen we onze medicijnen op termijn 50 tot 70% goedkoper aanbieden dan de originele medicijnen. Dat is bovendien 20 tot 40% lager in prijs dan de prijs die onze directe concurrenten vragen."
BiosanaPharma begeeft zich in een competitieve markt met zo’n 100 andere spelers. "De meeste bedrijven ontwikkelen biosimilars tegen kanker en reuma. Om als nieuwkomer makkelijker een groter marktaandeel te kunnen veroveren, richten we ons eerst op een biosimilar tegen allergische reacties, Omalizumab."
De kosten voor de vroege ontwikkelingsfase van het geneesmiddel beraamt BiosanaPharma op 7,5 miljoen euro. "Tijdens deze fase produceren we de biosimilar Omalizumab op pilotschaal, dan volgt eerst een preklinische test en hierna een klinische test op veiligheid bij gezonde vrijwilligers."
Het Innovatiekrediet dat de Nederlandse overheid aan BiosanaPharma heeft toegekend, bedraagt ruim 3 miljoen euro. Om de financiering rond te krijgen heeft het biotechbedrijf geput uit eigen middelen en een beroep gedaan op een netwerk van Angel Investors.
De ontwikkeling van een nieuw platform en een eerste biosimilar product is een duur proces. Bovendien is het niet eenvoudig om de financiering rond te krijgen.
Tijsterman: "De meeste durfkapitalisten besteden hun geld liever aan nieuwe medicijnen dan aan de goedkopere productie van bestaande medicijnen in een competitieve markt. Het Innovatiekrediet is echter uitermate geschikt voor de forse financieringsbehoefte bij klinische ontwikkeltrajecten.
Bovendien toont verlening van het Innovatiekrediet aan dat de overheid vertrouwen heeft in de ontwikkeling, wat andere financiers over de streep kan trekken."
