Ons Arbeidsrecht aangepast! (deel 1)

Vaak zijn onze wetgevingen verouderd en niet meer aangepast aan de huidige maatschappij. We denken bijv. aan ons Erfrecht maar ook ons Burgerlijk Wetboek en ons Veldwetboek zijn al zeer oud.

Trefwoorden: #arbeidsrecht, #erfrecht, #flexwerk, #juridisch advies, #rechtspraak, #Solange Tastenoye, #werkbaar werk

Lees verder

Columns

ENGINEERINGNET.BE - Daarom wordt gewerkt aan een vernieuwing van ons Erfrecht. Ondertussen is dat al gebeurd voor ons Arbeidsrecht.

Wat betekent dit voor u als werkgever? Kan uw werknemer nu ook van thuis uit werken? Wat houden de nieuwe systemen van ‘loopbaansparen’ en ‘schenken van verloven’ in? Kan u voortaan uw werknemer verplichten om overuren te presteren? Of mag hij daar spontaan zelf naar vragen?

De ‘Wet werkbaar en wendbaar werk’ van 5 maart 2017 is op 15 maart bekend gemaakt in ons Belgisch Staatsblad. Deze ‘vernieuwde’ wet beoogt betere werkomstandigheden om het werk voor de werknemers ‘werkbaar’ te houden. De wet wil de werknemer in staat stellen zijn arbeidstijd beter in te vullen.

De nieuwe maatregelen in deze wet moeten het de werknemer mogelijk maken werk en gezin beter te combineren. Maatregelen als: glijdende uurroosters, het occasioneel telewerk, het loopbaansparen en het schenken van verlof.

De vernieuwing beoogt meer soepelheid vanwege bedrijven om mee te kunnen in een wereld waarin de economie voortdurend evolueert. Dit kan door bijvoorbeeld arbeidstijden te versoepelen, door arbeidsovereenkomsten met een onbepaalde duurtijd af te sluiten met uitzendbureaus, door de mogelijkheden inzake nachtarbeid uit te breiden, enz…

Opgelet! Sommige aanpassingen zijn reeds in voege sinds 1 februari 2017. Voor anderen is het nog wachten!

Het aangepast principe van ‘vrijwillige overuren’
Ons Arbeidsrecht kende reeds een reglementering betreffende de overuren, maar deze regels waren duur en bovendien mocht de werkgever niet alles! De werkgever kon niet zomaar overuren opleggen. Hij had hiervoor een geldige reden nodig. Bovendien moest hij naast het betalen van een extra toeslag, ook nog inhaalrust geven voor deze gepresteerde overuren!

Het “klassieke” systeem van de overuren blijft bestaan maar om het systeem aantrekkelijker te maken werd de regeling uitgebreid met een voor de werkgever interessanter systeem van ‘vrijwillige overuren’. Deze nieuwe maatregel komt erop neer dat elke werknemer de mogelijkheid heeft om 100 overuren per kalenderjaar te vragen aan zijn werkgever.

Dit betekent dat de werknemer zich hiervoor vrijwillig kandidaat kan stellen. Wel moet er tussen hem en de werkgever een schriftelijk akkoord tot stand worden gebracht. Dit geschrift blijft (slechts) zes maanden geldig; nadien moet er opnieuw een overeenkomst worden gesloten.

In dit geval is er dus geen motief nodig en moet de werkgever ook geen toestemming vragen om zijn werknemer de overuren te mogen laten presteren. Vooral interessant hier is dat de werkgever geen inhaalrust moet geven! Hij moet alleen de overuren betalen!

Opgepast! Een maximum grens van 11 uren per dag en 50 uren per week mag niet overschreden worden!

Als werkgever moet u uiteraard extra loon betalen voor deze vrijwillige overuren; dit bedraagt 50% voor de uren gepresteerd in de week. Gaat het om overuren gepresteerd op zon- en feestdagen dan bedraagt het meerloon 100%. Zoals reeds aangehaald geven deze vrijwillige overuren geen recht op inhaalrust.

Hoe begint u eraan in uw bedrijf?
Als werkgever gaat u op zoek naar werknemers in uw bedrijf die bereid zijn om deze vrijwillige overuren te presteren. De werknemers die u hiervoor vindt, moeten een document ondertekenen waarin zij meedelen bereid te zijn om vrijwillig overuren te maken.

Dit document blijft echter slechts zes maanden geldig; na verloop moet u opnieuw een document opmaken. Tijdens de periode van zes maanden mag u uw werknemer overuren laten doen!

Opgepast! Deze maatregel is al in voege sinds 1 februari 2017

In onze volgende bijdrage zullen we het hebben over de ‘glijdende uurroosters’ en het ‘occasioneel telewerk’.


Wordt vervolgd ...

door Solange Tastenoye , zelfstandig juriste