Ontzoutingstechnologie maakt koeltorens zuiniger met water

Uit het Europese Matching-project blijkt dat innovatieve membraantechnologie van VITO bruikbaar is voor centrales langs rivieren met hogere droogterisico’s, bij schaarste aan koelwater.

Trefwoorden: #droogte, #elektroden, #energiecentrale, #Engie Lab Laborec, #EU, #harder water, #Horizon 2020, #klimaatopwarming, #koeltoren, #luchtkoeling, #Matching, #ontzouting, #rivier, #VITO, #watertekort, #waterverbruik

Lees verder

Techniek

( Foto: ENGIE Electrabel )

ENGINEERINGNET.BE - Tijdens langdurige droogteperiodes, die door klimaatopwarming frequenter worden, kan het peil van rivieren en ander oppervlaktewater dusdanig zakken dat overheden restricties opleggen aan de inname van water.

Nu nemen energiecentrales voortdurend grote hoeveelheden koelwater in: water dat deels verdampt in koeltorens en niet rechtstreeks terugstroomt naar een rivier.

Binnen het EU Horizon 2020-project genaamd Matching werden de voorbije drie jaar duurzame oplossingen bestudeerd voor het dreigende watertekort in de energiesector. VITO was een van de zestien partners van een consortium bestaande uit Europese energiebedrijven, technologieleverancers en kennisinstellingen.

Het waterverbruik door koeltorens is onder meer te beperken door het ingenomen water eerst te ontzouten. ‘Door ionen zoals calcium en magnesium te verwijderen, blijft het koelwater langer bruikbaar en is er minder nodig’, aldus Sofie Van Ermen en Wim De Schepper van VITO. ‘Ook zijn er minder chemicaliën nodig.’

Voor de ontzouting zijn innovatieve elektroden te gebruiken, een technologie die werd ontwikkeld en gepatenteerd door VITO. Een pilotinstallatie met ontzoutingstechnologie werd getest bij Engie Lab Laborec in Linkebeek, waar twee koeltorens naast elkaar functioneren. Dit om het verschil in koelwaterverbruik en –efficiëntie te meten.

'De ontzoutingstechnologie vereist wel een forse investering, want het gaat om een jonge en prille technologie’, zegt Leo De Nocker van VITO. ‘Die investering is niet gelijk terug te verdienen bij alle centrales.’

Voor energieproducenten langs rivieren met een hogere kans op watertekorten tijdens droogteperiodes loont de technologie wél. ‘Het terugverdieneffect is groter omdat de installatie de centrales ervoor kan behoeden dat ze worden stilgelegd en geen elektra produceren’, aldus De Nocker.

‘Voor centrales die liggen aan bepaalde Europese rivieren in Bulgarije, Duitsland, rankrijk, Italië en het Verenigd Koninkrijk ligt het productieverlies op 2,5%, in het huidige klimaat en met de technologie van vandaag', zegt Van Ermen.

'Verwacht wordt dat deze risico’s toenemen door klimaatopwarming en door de stijgende watervraag vanuit verschillende sectoren. In deze gevallen verdient de investering in waterbesparing zich terug, terwijl het goedkoper is dan luchtkoeling. Het terugverdieneffect is ook groter op plaatsen met harder water.’

Voor nieuw te bouwen energiecentrales kan de technologie al in het basisontwerp worden geïntegreerd, waardoor deze centrales ‘klimaatbestendiger’ worden en op gevoeligere plaatsen kunnen worden ingezet.