ENGINEERINGNET.BE - Het Klimaatakkoord stelt de maritieme sector voor een grote uitdaging. Om in 2030 de afgesproken 40% CO2-reductie te realiseren zijn alternatieve brandstoffen voor de scheepvaart noodzakelijk.
Binnen het project Green Maritime Methanol onderzoekt een internationaal consortium, onder leiding van TNO, de haalbaarheid van groene methanol als brandstof voor de maritieme sector.
Het gaat daarbij om technische, operationele en economische onderwerpen, over veiligheidszaken en mogelijke transitiepaden om de stap naar implementatie mogelijk te maken.
In juni 2023 wordt het eerste containerschip dat vaart op groene methanol te water gelaten en meer ‘methanolschepen’ zijn besteld. Ook offshore wind farm support vessels en een mega offshore wind installation vessel kunnen binnenkort varen op groene methanol en daarmee tot 90% CO2-reductie behalen.
Maar internationaal en Europees beleid ondersteunt de reeds ingezette koers op groene methanol nog niet, zo concludeert het consortium in een nieuw rapport.
Vooral de huidige focus op 'tank-to-propeller' emissies, waarbij alleen gekeken wordt naar hoeveel uitstoot er uit de uitlaat komt, resulteert in een ongelijk speelveld voor groene methanol.
Een switch naar groene methanol leidt tot een kleine reductie aan de pijp met 9% besparing. Een groot deel van de reductie zit echter in de productiefase van de brandstof, waarbij groene methanol veel schoner is dan brandstoffen op aardoliebasis.
Als bij beleid alleen wordt gekeken naar de uitstoot uit de pijp, wordt een schipper niet of onvoldoende beloond voor verduurzaming.
Stakeholders in de maritieme sector dragen daarom maatregelen aan die de transitie naar een duurzame maritieme sector moet versnellen. Deze zijn gericht op 'well-to-propeller' emissies, het verder ontwikkelen van veiligheidsstandaarden aan boord en bunkerfaciliteiten voor methanol.
Actief betrokken in het consortium zijn rederijen Acta Marine, Arklow Shipping, Boskalis, Chemgas, DEME, Koninklijke Marine, Fugro, Maersk, Rijksrederij, Thyssenkrupp Veerhaven, Van Oord, Victrol en Wagenborg en de brancheorganisatie KVNR.
Vanuit de maritieme keten worden zij ondersteund door scheepswerven Damen, Feadship, IHC, Oceanco en Sanlorenzo, motorleveranciers Caterpillar, Pon Power, MTU en brancheorganisatie BOVAG, maritieme toeleveranciers Marine Service Noord en C-Job Naval Architects en klassenbureaus American Bureau of Shipping, Bureau Veritas en Lloyd’s Register.
Om de effecten in kaart te brengen op het gebied van bunkeren en de brandstofketen zijn Port of Amsterdam en methanolleveranciers OCI, Proman en branchevereniging Methanol Institute betrokken. Tot slot zijn kennisinstellingen vertegenwoordigd met TNO, TU Delft, NLDA, MARIN en UGent, ondersteund door het Maritiem Kennis Centrum.
Green Maritime Methanol heeft een looptijd van twee jaar. Een derde fase van het project is inmiddels in ontwikkeling.
