ENGINEERINGNET.BE - Huishoudelijk afval kent een grote variatie aan samenstelling, waardoor plastic recyclaten die van dit afval worden gemaakt, van elkaar verschillen. Dat maakt het lastig voor bedrijven om te zorgen dat alle plastic producten die ermee worden gemaakt, hetzelfde zijn.
Als gevolg daarvan gebruiken fabrikanten nu nog bij voorkeur nieuw plastic. Nithya Subramanian, TNO-wetenschapper op het gebied van circulaire verpakkingen: “We moeten aantonen dat de opname van recyclaten haalbaar is, zelfs in hoogwaardige toepassingen zoals dunwandige verpakkingen, waarvoor momenteel zeer specifieke polymeertypen nodig zijn.”
Meer consistentie is te bereiken door een goede sortering van het afval en het vinden van de juiste additieven voor het recyclaat om ervoor te zorgen dat de machines minimaal moeten worden aangepast voor elke inkomende partij grondstof.
“We maken diverse samenstellingen van gerecycled polypropyleen door sortering op kleur en toevoeging van additieven, en beoordelen hun eigenschappen. Daarna verwerken we de recyclaten tot verschillende spuitgietonderdelen. We sorteren het afvalmateriaal nauwkeurig op soorten plastic of bepaalde kleuren. Als we alleen wit afval gebruiken, blijft ons product tot het eind wit.”
De echte uitdaging ligt in het vinden van de juiste mix van additieven. Niet alleen is elke partij gerecycled polypropyleen anders, ook de toegevoegde chemicaliën hebben verschillende functies. Bijvoorbeeld om te voorkomen dat plastic afbreekt, of ze laten het materiaal beter stromen tijdens de productie.
De additieven zelf zijn niet nieuw, maar het telkens vinden van het beste recept is waar de wetenschappelijke expertise van TNO om de hoek komt kijken.
Laboratoriumtests en pilots in een productiefaciliteit laten zien welke mengsels van recyclaat en additieven inderdaad verwerkbaar zijn en met succes zijn te integreren in bestaande productieketens zonder deze te vertragen.
“Ook hebben we nu aangetoond dat de opname van recyclaat haalbaar is in hoogwaardige toepassingen, zoals dunwandige verpakkingen. Daarvoor zijn heel specifieke polymeertypen nodig, omdat de verhouding tussen additieven en recyclaat heel precies moet zijn.”
”We hebben ook een aantal interessante dingen gevonden over de ophoping van additieven, die problematisch kan zijn voor de voedselveiligheid. Dit is de volgende prioriteit: hoe kunnen we afval van voedselverpakkingen zodanig recyclen tot toepassingen voor voedselverpakkingen dat deze veilig zijn voor levensmiddelen, zoals ook gebeurt bij PET-flessen?”
