ENGINEERINGNET -- In 1987 werd een explosie waargenomen van een massieve ster. Onlangs werden er in de restanten van deze ster extreem lage temperaturen gemeten.
De ontdekking zou eens kunnen verklaren waarom er in de ruimte zoveel stofdeeltjes en moleculen aanwezig zijn. De resultanten van het onderzoek werden op het National Astronomy Meeting 2013 in St. Andrews (VK) voorgesteld.
Sterrenkundigen namen in 1987 een ontploffing waar van een massieve ster in de 'Grote Magelhaanse Wolk'(onregelmatig sterrenstelsel), een sterrenstelsel op zo een 170.000 lichtjaar afstand.
Deze supernova SN1987A genaamd, gaf bij de ontploffing duizend miljoen keer meer energie vrij dan de zon in één jaar afgeeft.
Nu, 25 jaar later hebben astronomen, waaronder professor Maarten Baes van de UGent, de resten van de supernova bestudeerd mede door de Herschel ruimtetelescoop en de ALMA submm/mm interferometer in Chili. Tijdens de studie ontdekten de wetenschappers een reservoir aan van koude moleculen en stofdeeltjes.
Na de explosie van de supernova raakten de stukken van de ster in de ruimte verspreid en dit in de vorm van een zeer heet plasma. Tot hun grote verbazing stelden de wetenschappers vast dat 25 jaar later het gas afgekoeld is tot temperaturen tussen de -170° en -250° graden celcius.
Het gas heeft de moleculen gevormd en een deel ervan is zelfs gecondenseerd in vaste stofdeeltjes. Men kan dus concluderen dat de supernova een soort superdiepvries is geworden.
De nieuwe Herschel- en ALMA-waarnemingen laten zien dat de supernova vast materiaal geproduceerd heeft met een massa van ongeveer 250.000 keer de massa van de aarde, of drie kwart van de massa van de Zon.
Tot op heden gingen de wetenschappers er van uit dat de restanten van een supernova enkel zeer energiek atomair gas bevatten, maar niets is minder waar.
De nieuwe ontdekking laat toe beter te begrijpen hoe supernova’s langzaam uitbreiden en sterrenstelsels vullen met gas, stof en kleine rotsachtige deeltjes. Sommige daarvan kunnen uiteindelijk terechtkomen in de volgende generatie sterren en planeten.
(LVD)
