ENGINEERINGNET.BE – Het uitvallen van Doel 4 blijft de gemoederen beroeren. Doordat producent Electrabel zich niet kan uitspreken over een definitieve datum waarop de bijkomende testen op radioactief materiaal dat vergelijkbaar is met dat van de reactorvaten van Doel 3 en Tihange 2, laaien de speculaties vooral in de media hoog op.
Electrabel laat nu toch van zich horen in een officiële mededeling, waarin het enkel herhaalt wat het in juni al liet weten (zie leestips onderaan): "In tegenstelling tot wat onlangs in de media verschenen is, vorderen de tests goed en is het nog veel te vroeg om reeds conclusies te trekken. Op basis van de eerste gedeeltelijke resultaten, kan er in geen enkel geval uitgegaan worden van een definitieve sluiting. Na afronding van het testprogramma, zal een rapport overgemaakt worden aan het FANC die over de heropstart van de twee kernreactoren zal beslissen."
"Bovendien heeft Electrabel beslist om de planning van de tienjaarlijkse revisie van Tihange 1 aan te passen opdat ze voor het begin van de winter beschikbaar zou zijn en op die manier kan bijdragen aan de bevoorradingszekerheid."
"Deze revisie zal in twee fases opgesplitst worden en dit met volledig respect voor de nucleaire veiligheid. De eerste fase zal van 30 augustus tot 16 oktober lopen. De tweede fase, hoofdzakelijk gericht op het verder uitvoeren van de werken die betrekking hebben op de levensduurverlenging van Tihange 1, zal na de winter plaatsvinden van 6 juni 2015 tot 31 juli 2015."
"Electrabel wil tenslotte benadrukken dat de onderneming verder zal samenwerken met de betrokken actoren om bij te dragen aan de elektriciteitsbevoorrading van de Belgische consumenten en bedrijven."
COMMENTAAR VAN DE REDACTIE
Vanuit technische oogpunt is het effectief quasi onmogelijk om in dit stadium al een datum te prikken wanneer de tests zullen beëindigd zijn. Het resultaat van elke proef kan leiden tot de noodzaak aan een volgende, of juist niet. Het gaat bovendien om een zeer complexe materie, op bestraald materiaal dat blijkbaar nog nooit aan dit type proeven onderworpen is, en waarvoor dus naar alle waarschijnlijkheid nog geen vastgelegde procedures bestaan. Dat is ook de reden waarom Electrabel blijft spreken over 'de tests vorderen goed, maar het is te vroeg om al conclusies te trekken'.
Bovendien kijkt de wereldwijde nucleaire industrie mee over de schouders van Electrabel en van de onderzoekers aan onder meer het SCK in Mol. De impact van de testresultaten kan zeer groot zijn: de betrokken constructeur van de reactorvaten, het intussen opgedoekte Nederlandse RDM (Rotterdamsche Droogdok Maatschappij), heeft er destijds niet minder dan 22 centrales mee uitgerust. Het ligt dus voor de hand dat Electrabel ook daarom kiest voor zo gefundeerd mogelijke proeven en zich niet kan veroorloven toe te geven aan politieke of andere druk
Bovendien, ere wie ere toekomt: het was Electrabel die destijds zonder er wettelijk toe verplicht te zijn, de kat de bel aanbond door op eigen initiatief een extra inspectie van de wand van de reactorvaten te laten uitvoeren. Geen enkele van de 21 andere kerncentrales had tot dan al een gelijkaardig initiatief genomen.
Door RDM gebouwde reactorvaten:
In Europa
2 reactoren in België (Doel-3 en Tihange-2),
2 reactoren in Duitsland (Brunsbuettel, Philippsburg-1, beide in permanente shutdown),
2 reactoren in Nederland (Borssele, Dodewaard, de laatste in permanente shutdown),
2 reactoren in Spanje (Santa María de Garoña, Cofrentes),
1 reactor in Zweden (Ringhals-2),
2 reactoren in Zwitzerland (Leibstadt, Mühleberg).
In Noord- en Zuid-Amerika
10 reactoren in the Verenigde Staten (Catawba-1, McGuire-2, North Anna-1, North Anna-2, Quad Cities-1, Sequoyah-1, Sequoyah-2, Surry-1, Surry-2, Watts Bar-1),
1 reactor in Argentinië (Atucha-1).
