ENGINEERINGNET.NL - De onderzoekers slaagden er in om bacteriën zo aan te passen, dat ze met dynamische zwakke bindingen (niet-covalente bindingen), op door de mens gecreëerde materialen te verwerken zijn.
Deze nieuwe methode opent de weg naar ‘levende implantaten’, zoals stents waarop cellen van de binnenbekleding van bloedvaten kunnen hechten.
Het onderzoek is gepubliceerd in het toonaangevende wetenschappelijke vakblad ACS Nano.
Supramoleculaire chemie is de wetenschap die zich bezighoudt met moleculaire zelfassemblage: chemische bouwstenen die, als je ze samenbrengt, vanzelf grotere geordende structuren vormen.
Hierbij worden ze samengehouden door zogenoemde niet-covalente bindingen: zwakke bindingen die een sleutelrol spelen bij alle processen in de natuur.
Binnen deze tak van wetenschap is het de kunst om de verschillende bouwstenen zo te ontwikkelen dat ze vanzelf de gewenste structuren vormen.
Onderzoeksleider prof. dr. ir. Pascal Jonkheijm:"Met dit onderzoek kunnen we nu ook echt levende bouwstenen in materialen verwerken, terwijl ze hun volledige functie en beweeglijkheid behouden."
(bron en foto: UTwente)
Het onderzoek:
Het is uitgevoerd door Shrikrishnan Sankaran, Mustafa Can Kiren en Pascal Jonkheijm van de leerstoel Molecular Nanofabrication van de Universiteit Twente.
Het onderzoek is financieel mede mogelijk gemaakt door de Europese Unie.
