ENGINEERINGNET.NL - Dit is opmerkelijk te meer robots niet meer per se in gecontroleerde fabrieksomgevingen werken, maar steeds vaker midden in de maatschappij opereren.
Merel Jung doet bij onderzoeksinstituut CTIT van de Universiteit Twente onderzoek naar sociale aanraking bij robots.
Om een robot op de juiste manier op een aanraking te kunnen laten reageren onderscheidt ze vier verschillende stappen. De robot moet de aanraking eerst waarnemen vervolgens kunnen herkennen en interpreteren, om er daarna op de juiste manier op te reageren.
In deze fase van haar onderzoek richt de onderzoekster zich op de eerste twee fases: waarnemen en herkennen. Met een relatief simpele testopstelling (een paspoparm met daarop in totaal 64 druksensoren) slaagde ze er in om 60% van bijna 8.000 aanrakingen (verdeeld over veertien verschillende aanrakingen in drie intensiteiten) te onderscheiden.
60% klinkt niet direct heel hoog, maar het is een mooi percentage als je bedenkt dat elke vorm van sociale context ontbrak en diverse aanrakingen erg op elkaar lijken. Denk bijvoorbeeld aan het verschil tussen grijpen en knijpen, of tussen hard aaien en zacht wrijven.
Daar komt bij dat de proefpersonen die de paspoparm moesten aanraken geen instructie kregen hoe ze hun aanraking moesten uitvoeren en het computersysteem niet op de aanraking van individuele proefpersonen kon ‘trainen’.
Onder vergelijkbare omstandigheden zou de mens ook lang niet alle aanrakingen kunnen herkennen. In vervolgonderzoek, waar Jung momenteel mee bezig is, richt ze zich op hoe robots aanraking kunnen interpreten binnen een sociale context.
Verwachting is dat de robot door het interpreteren van de context beter in staat zal zijn om op een juiste manier op aanraking te reageren en de aanraakrobot nog een stap dichter bij komt.
(bron en foto: Universiteit Twente)
Het onderzoek dat is gepubliceerd in Journal on Multimodal User Interfaces is uitgevoerd door Merel Jung, Mannes Poel en Dirk Heylen van de vakgroep Human Media Interaction van UT-onderzoeksinstituut CTIT van de Universiteit Twente en Ronald Poppe van de Universiteit Utrecht.
Het onderzoek is medegefinancierd vanuit het nationale ICT programma COMMIT.
