ENGINEERINGNET.NL - Nederlandse wetenschappers presenteerden afgelopen weekend hun onderzoeksresultaten tijdens ASN Kidney, het grootste nefrologiecongres ter wereld. Een bioartificiële nier zou betekenen dat miljoenen patiënten met nierfalen geen dialyse of transplantatie nodig hebben.
Een belangrijke vereiste voor een dergelijk apparaat is de vorming van een ‘levend membraan’, bestaande uit een dicht opeengepakte laag niercellen op een kunstmatig membraanoppervlak, die moleculen van de ene naar de andere kant kan transporteren.
In hun meest recente werk hebben onderzoekers Dimitrios Stamatialis (Universiteit Twente) en Roos Masereeuw (Universiteit Utrecht) met hun teams dit weten te realiseren. Zij zijn hierin geslaagd door zogenaamde ciPTEC’s, ofwel conditioneel onsterfelijk gemaakte proximale tubulus-epitheelcellen uit menselijk nierweefsel, te gebruiken op membranen met holle vezels. Deze holle vezels zijn gemaakt van polyethersulfon.
“Dit onderzoek heeft geleid tot de succesvolle ontwikkeling van een levend membraan: een belangrijke stap naar de ontwikkeling van een bioartificiële nier,” aldus prof. Stamatialis. “De strategieën en methodes die we hebben gebruikt, kunnen relevant zijn voor de ontwikkeling van andere bioartificiële organen, zoals een bioartificiële lever of alvleesklier en organen op chips, bijvoorbeeld een nier, long of lever op een chip.”
Stamatialis is als hoogleraar verbonden aan de vakgroep Biomaterials Science and Technology van het MIRA-instituut van de Universiteit Twente. Stamatialis werkt aan betere behandelingen, waarmee meer verschillende gifstoffen uit het bloed kunnen worden verwijderd. Het streven is om dialysetechnieken te verbeteren, met mogelijk een draagbare nier of zelfs een implanteerbare kunstnier als resultaat.
Ook prof. Roos Masereeuw, hoogleraar Experimentele Farmacologie aan de Universiteit Utrecht, werkt aan deze thema's. Beide onderzoekers werkten al eerder met elkaar samen. In 2015 werd een onderzoek van de Universiteit Utrecht, het Radboudumc en de Universiteit Twente afgerond, waarbij een functionerend biologisch ‘nierbuisje’ werd gemaakt.
