ENGINEERINGNET -- Molybeniet blijkt heel wat troeven te hebben die silicium niet heeft.
Dat blijkt alvast uit de realisatie van een eerste geïntegreerd circuit bestaande uit dat materiaal. Dat gebeurde door EPFL (École Polytechnique Fédérale de Lausanne), Zwitserland, meer bepaald in hun ‘Laboratoire d'électronique et structures à l'échelle nanométrique’ (LANES).
Andras Kis, hoofd van LANES : «We hebben een eerste prototype gecreëerd. Twee à zes transistoren schakelden we in serie. We toonden aan de basale binaire logica-bewerkingen mogelijk waren, wat aantoont dat we er ook belangrijkere circuits mee kunnen realiseren.»
Molybdeniet (MoS2) is een mineraal dat wijd en zijd te vinden is in de natuur. Zijn structuur en eigenschappen als halfgeleider zorgen ervoor dat het ideaal is om er halfgeleiders van te maken. Daarmee treedt het materiaal in directe concurrentie met silicium, en tot op zeker hoogte ook met grafeen.
Andras Kis gaat verder : «Het belangrijkste voordeel van MoS2 is dat het mogelijk maakt de grootte van de transistor te verminderen, en zodoende verdere miniaturisaties mogelijk te maken.» Het is zelfs mogelijk te werken met lagen molybdeniet van slechts 3 atomen dik. Zo kunnen chips worden gemaakt die minstens driemaal kleiner zijn dan die van silicium. Bovendien blijft het materiaal ook op deze schaal heel stabiel, en is het makkelijk de geleiding te controleren.
De MoS2-transistors verbuiken tevens minder energie.
Wat betreft de versterking van elekronische signalen is het molybdeniet te vergelijken met silicium, met een signaalamplitude die viermaal sterker is geworden aan het uiteinde van het circuit.
Tenslotte vertoont het molybdeniet mechanische eigenschappen die het eveneens interessant maken voor toepassing in flexibele elektronica, om zo, op termijn, soepele vellen geïntegreerde circuits te maken. Deze zouden bijvoorbeeld kunnen leiden tot de fabricatie van oprolbare computers, of apparatuur die op de huid wordt aangebracht.
(KV)
