ENGINEERINGNET.BE - Een ligand is een molecuul dat bindt aan receptor-eiwitten, die als gevolg hiervan diverse biologische processen zeer gericht beïnvloeden. Interventie in dergelijke processen is een essentieel onderdeel van het werkingsmechanisme van veel geneesmiddelen.
Aangezien het therapeutisch potentieel van geneesmiddelen afhangt van hoe ze interacteren met hun doelwitten, is het belangrijk om de binding tussen liganden en receptoren vroeg in het ontwikkelingsproces van geneesmiddelen te beoordelen en te optimaliseren.
Farmacochemici van de Nederlandse Vrije Universiteit Amsterdam ontwikkelden daarom, in samenwerking met de Universiteit van Nottingham en het Nederlandse antilichaambedrijf QVQ, een nieuwe technologie om de binding van liganden gemakkelijk in real-time te bestuderen.
VU-promovendi Jelle van den Bor en Nick Bergkamp ontwikkelden een technologie die antilichamen combineert met nanoluciferase-gebaseerde bioluminescentieresonantie energieoverdracht (NanoBRET).
De biofysische techniek NanoBRET is in opkomst als een krachtig hulpmiddel om nabijheid of interacties van eiwitten te detecteren. Het grootschalig gebruik van NanoBRET wordt echter belemmerd door technische uitdagingen in het verkrijgen van meetbare fluorescent-gelabelde liganden, zoals kleine chemische moleculen.
Aangezien de door de VU ontwikkelde NanoB2 technologie specifieke eiwitten, antilichamen of fragmenten hiervan, gebruikt als drager van de fluorescerende labels, is kwantitatieve ligandfarmacologie voor een breder scala aan liganden mogelijk geworden.
Hoewel de technologie afhankelijk is van de beschikbaarheid of ontwikkeling van dergelijke antilichamen, heeft het de potentie om de binding van alle soorten liganden, biologisch of chemisch, te meten.
Het combineren van deze technologie, genaamd NanoB2 (nanobody-NanoBRET), met andere bindingstesten kan het inzicht in de farmacologie van liganden vergroten. Ook zou dit kunnen helpen bij de ontwikkeling van nieuwe geneesmiddelen.
