AstroCardia stuurt miniatuurhart in de ruimte voor verouderingsonderzoek

Vijf Belgische bedrijven en onderzoekscentra bundelen hun krachten in het project AstroCardia. Met dat project maken ze er hun missie van om de hartgezondheid te verbeteren. En dat doen ze op een wel heel bijzondere plek, namelijk in de ruimte.

Trefwoorden: #bloedvat, #hart, #ISS, #on-a-chip, #onderzoek, #ruimte, #SCK

Lees verder

research

( Foto: AstroCardia )

ENGINEERINGNET.BE - Hart- en vaatziekten zijn een van de meest voorkomende doodsoorzaken ter wereld. Het risico op hart- en vaatziekten stijgt, naarmate we ouder worden.

Onderzoekers tasten echter deels nog in het duister waarom dat zo is. Vijf Belgische partners (Space Applications Services, SCK CEN, QBD Group, BIO INX en Antleron) gooien daarom hun kennis en expertise in de strijd om een geschikt studiemodel te ontwikkelen.

Een levend mensenhart en alle daarmee verbonden processen diepgaand onderzoeken is praktisch onmogelijk. Daarom bioprinten de onderzoekers een miniatuurhart op een chip en bouwden ze daarrond een kunstmatig bloedvatenstelsel.

Dat heet ‘heart-on-a-chip’, een chip van een paar vierkante millimeter waarop hartspiercellen zijn geprint. De ‘inkt’ bestaat uit biomaterialen en stamcellen die zich tot elke mogelijke cel in het lichaam kunnen ontwikkelen. De cellen beginnen zich te delen en zich te organiseren tot een menselijk hart in ontwikkeling.

Een kunstmatig bloedvatenstelsel voedt dat hart met prikkels, zuurstof en andere voedingsstoffen, totdat het volgroeid is en begint te kloppen. Daarop kunnen de wetenschappers testen uitvoeren. De grootste test staat gepland voor 2025.

Dan vertrekt zo’n heart-on-a-chip voor vier tot zes weken naar het internationaal ruimtestation ISS. Daar worden ze in real-time opgevolgd. Eenmaal op aarde zullen onderzoekers van het bedrijf QBD en het nucleaire onderzoekscentrum SCK CEN ze in detail analyseren.

Het consortium hoopt met dit experiment het bewijs op tafel te leggen dat het ontwikkelde hart- en vatenstelsel in de ruimte als wetenschappelijk model voor hartveroudering werkt.