ENGINEERINGNET -- Bedrijven die zich hebben gespecialiseerd in bakwaren gebruiken vaak sojalecithine, met name als emulgator. Er zijn er evenwel die vrezen dat dit product deels afkomstig is van genetische gemanipuleerde soja.
Wanneer zij meer op veilig willen spelen, kunnen ze ook kiezen voor zonnebloemlecithine. Dat blijkt namelijk een goede vervanger voor sojalecithine.
Een belangrijke verklaring zou de zeer gelijkaardige samenstelling aan vetzuren zijn. Ze zou ook evenveel fosfolipiden en fosfatidylchlorine bevatten. Positief is verder dat zonnebloemlecitihine (nog) meer van de, nutritioneel waardevolle, oleïne- en linoleenvetzuren bevat.
Voorts zou er een klein beetje meer fosfatidylinositol in zitten, wat een specifiek voordeel is wanneer de lecithine is bestemd voor gebruik in bakwaren: het geeft immers een hogere bakactiviteit.
Toch is het niet allemaal rozengeur en maneschijn. De zonnebloemlecithine bevat namelijk, meteen na het winnen ervan, een hogere hoeveelheid componenten die de kwaliteit van bakwaren nadelig beïnvloeden.
In hoeverre dat euvel inherent is aan de uiteindelijk vermarkte versie, hangt af van de productiemethode, en dus van de fabrikant. Deze doet er bijvoorbeeld goed aan de kleine hoeveelheden verwerkingsresidu, die overblijven na de olie-extractie, te verwijderen.
(KV) (Wikipedia)
