ENGINEERINGNET – Wetenschappers van het prestigieuze MIT (Massachusetts Institute of Technology) stelden deze week een kerncentrale voor die volledig gebouwd wordt op land om daarna naar volle zee te worden gesleept.
Daar is de centrale verbonden met het land via elektriciteitskabels. Dit soort opzet zou veel veiliger zijn dan kerncentrales aan land (denken we maar wat er ruim 3 jaar geleden gebeurde in Fukushima).
Op zich is een kerncentrale in zee geen nieuw idee. Rusland is er op dit ogenblik zelfs één aan het bouwen. Maar geen van de geplande centrales is ver genoeg in zee geplaatst om bestand te zijn tegen een tsunami. Tsunami’s winnen pas aan hoogte als ze aan land gaan dus hier biedt de volle oceaan een voordeel.
MIT Prof. Jacopo Buongiorno: “Het grote voordeel van een offshore kerncentrale is de verhoogde veiligheid. Op een platform een paar kilometer van de kust met een waterdiepte van een honderdtal meter is een centrale bestand tegen bevingen en tsunami’s."
Het grootste gevaar bij een kerncentrale in geval er zich problemen voordien zijn oververhitting en meltdown. Dit zou haast onmogelijk zijn op zee. Het reactorvat zou in de praktijk onder water worden geplaatst waardoor de oceaan permanent blijft zorgen voor koeling.
De wetenschappers denken nog aan een aantal andere voordelen. Het wordt steeds moeilijker een geschikte site te vinden voor nieuwe centrales. Nabijheid van water is een enorm voordeel omwille van het koelingspotentieel maar dergelijke sites zijn schaars. Bovendien moeten er geen bewoners geëvacueerd worden in geval van een ongeval.
Het buiten gebruik stellen van een centrale is ook veel eenvoudiger, de centrale kan afgesleept worden zoals we doen met schepen die buiten gebruik zijn.
Door een centrale te bouwen als een schip zijn er ook veel constructievoordelen. Het maakt meer standaardisatie mogelijk zonder aan flexibiliteit in te boeten. En het gebruik van staal in plaats van beton zal voor minder vertragingen zorgen in de constructie van een centrale, aldus Buongiorno.
Buongiorno ziet vooral een markt in Azië waar de vraag naar energie sterk groeit. Prof. Toru Obara ,van het Research Laboratory for Nuclear Reactors van hetTokyo Institute of Technology (die niet betrokken was in deze studie): “Dit is een zeer interessant en veelbelovend model. Het is technisch uitvoerbaar. Al moet er nog wel bijkomend onderzoek zijn maar de auteurs beantwoorden alle vragen op overtuigende en realistische wijze.”
