Onderzoek: hersenziekte bepalen aan vorm van klonters

Onderzoek van Leuvense neurobiologen, in de hersenen van patiënten met uiteenlopende hersenziektes, heeft aangetoond dat de vorm van de klonters bepaalt welke hersenziekte tot uiting komt.

Trefwoorden: #Alzheimer, #Centre national de la recherche scientifique, #degeneratief, #hersenen, #hersenziekte, #KU Leuven, #onderzoek, #Parkinson, #research, #Veerle Baekelandt

Lees verder

research

( Foto: Werner CJ., Heyny-von Haussen R., Mall G., Wolf S. - Werner CJ., Heyny-von Haussen R., Mall G., Wolf S. - Wikimedia Commons )

ENGINEERINGNET.BE - Het onderzoek werd uitgevoerd door Leuvense neurobiologen onder leiding van professor Veerle Baekelandt in samenwerking met wetenschappers van het Parijse onderzoekinstituut Centre national de la recherche scientifique.

Bij neurodegeneratieve aandoeningen raakt de communicatie tussen hersencellen verstoord en sterven de zenuwcellen af. Bij een subgroep van die ziektes heeft dat te maken met het eiwit alfa-synucleïne.

Onze hersenen hebben dat eiwit nodig voor de communicatie tussen de zenuwcellen. Maar bij bepaalde ziektes, zoals bij erfelijke en sporadische vormen van de ziekte van Parkinson, meervoudig systeematrofie (MSA) en dementie met Lewy bodies (DLB) vormt dit eiwit klonters.

Professor Veerle Baekelandt: “Die klonters van alfa-synucleïne stapelen zich op in een hersencel; van zodra dit gebeurt, blokkeren ze het normale functioneren van de cel. De eiwitklonters leggen de communicatie van de cel met andere cellen lam, en op termijn sterft de cel af. Niemand begreep tot nog toe hoe klonters van hetzelfde eiwit toch tot verschillende ziektes kunnen leiden.”

De onderzoekers ontdekten dat de structuur van de klonters aan de oorzaak ligt van het ziektebeeld dat zich ontwikkelt.

De Franse hebben die structuren nagebouwd in de proefbuis: cilindervormige klonters die lijken op spaghetti en meer lintvormige klonters die lijken op linguine. In Leuven brachten wij de klonters aan in de hersenen van ratten.

Er werd vastgesteld dat verschillende klonterstructuren op andere manieren toxisch zijn en leiden tot andere symptomen: bij de spaghetti-achtige klonters zijn de symptomen meer Parkinsonachtig, bij de andere lijken ze eerder op die van MSA.

In een volgende stap gaat onderzocht worden of er in patiënten dezelfde vormen van klonters terug te vinden zijn en of dat ook samenhangt met het ziektebeeld.

De onderzoekers vermoeden dat er nog klonters zijn met een andere vorm, buiten de twee die onderzocht werden. Deze kennis biedt ook kansen om nieuwe therapieën te ontwikkelen.

Met een medicijn dat klontervorming tegengaat, zou in de toekomst misschien een hele groep van hersenziektes behandelt kunnen worden.


(bron: KU Leuven)