ENGINEERINGNET.NL - Orrit realiseerde zich midden jaren 80 dat optische detectie van één enkel molecuul mogelijk zou moeten zijn.
In 1990 was hij de eerste die inderdaad het fluorescentiesignaal van een enkel molecuul waarnam en op elegante en ondubbelzinnige wijze liet zien dat het optische signaal inderdaad van één molecuul afkomstig was.
Vorig jaar werd de Nobelprijs voor de chemie toegekend aan Betzig, Hell en Moerner voor de ontwikkeling van 'super-resolved fluorescence microscopy'.
In de daarbij gevoegde beschrijving van de wetenschappelijke achtergrond van de prijs kwam het baanbrekende karakter van het experiment van Orrit prominent naar voren als basis voor de superresolutietechnieken die daarna ontwikkeld werden.
Moerner was iets eerder met de meting (detectie in absorptie) dan Orrit, maar Orrits meting (detectie in fluorescentie) produceerde veel minder achtergrondruis en is de standaard in het veld geworden.
Naar aanleiding van het werk van Orrit is een heel nieuw vakgebied ontstaan, Single Molecule/Particle Optics. Na zijn eerste experiment heeft Orrit zelf een groot aantal primeurs gerealiseerd met een enkel molecuul, aanvankelijk in Bordeaux en vanaf 2001 aan de Universiteit Leiden.
Sinds Michel Orrit naar Leiden is gekomen heeft hij daar een zeer actieve groep opgebouwd, met een spannend onderzoeksprogramma aan enkel-molecuul spectroscopie.
Een recent hoogstandje is de 'nanomicrofoon', een microfoontje dat uit één enkel molecuul bestaat.
(bron en foto: FOM)
Over de Physicaprijs
Jaarlijks wordt de prijs uitgereikt aan een eminente, in Nederland werkzame natuurkundige. De prijs wordt na consultatie van diverse vertegenwoordigers van de natuurkundegemeenschap in Nederland door de voorzitters van de Nederlandse Natuurkundige Vereniging en de Stichting Physica toegekend.
In de video beschrijft Michel Orrit zijn onderzoek
