Mens in onderhoud ontdekt! «Maintenance Man of the Future»

Op het werk zijn we aan het verhuizen. Onze verdieping wordt opgeknapt, een aantal lokalen krijgt een nieuwe bestemming, oude muren worden afgebroken, nieuwe muren worden gebouwd, ...

Trefwoorden: #Liliane Pintelon, #maintenance, #menselijke factor, #onderhoud, #onderhoudscultuur

Lees verder

Columns

ENGINEERINGNET.BE - Zo kwam ik in de eerste versie van mijn cursus Maintenance Management - zou het een auto zijn, dan was het nu een old-timer - een illustratie tegen van de «maintenance man of the future».

De tekening toont een figuur die veel weg heeft van een superhero, met een robotachtig harnas voorzien van alle mogelijke tools en gadgets. Toen ook al besefte men dat de maintenance worker vervangen door een robot - de ultieme droom van sommige fervente Industrie 4.0’ers - nog niet voor de nabije toekomst was. De mens was dus belangrijk en werd ook verondersteld belangrijk te blijven.

Nu, jaren verder, zien we dat die voorspelling juist was. Enfin, toch dat de mens belangrijk zou blijven, het superhero-deel iets minder. Dat is niet verrassend, althans niet voor mij en ik vermoed ook voor de meesten onder jullie niet.

Alhoewel als je de laatste jaren de professionele en academische literatuur volgde, je toch moest vaststellen dat de factor mens binnen onderhoud wat bedolven raakte onder Industrie 4.0 enthousiasme. Smart factories, drones, 3D printing, prognostics, IoT en IoS (internet of things en internet of services), …

en hoe dat allemaal - bijvoorbeeld asset management - zou veranderen, zou automatiseren zelfs. Er bleef wel wat aandacht voor de human factor, maar die was eerder negatief. De Human Error, tijdens en na onderhoudsinterventies, bleef aanwezig.

Menselijke factor herontdekt
Wat de laatste maanden opvalt is dat de menselijke factor in onderhoud (opnieuw) ontdekt is. Dit vertaalt zich onder andere in de grote aandacht voor de onderhoudsorganisatiecultuur.

Blijkbaar worden er her en der signalen opgevangen van een slechte onderhoudscultuur: ongemotiveerde en gefrustreerde onderhoudstechniekers, groot verloop binnen het onderhoudsteam, spanningen tussen onderhoud en productie, veel fouten, blame games, ondoordacht inzetten en verspilling van resources, hoge kosten zonder zichtbare impact op het machinepark,…

Een slechte cultuur gaat heel vaak gepaard met onverantwoord veel breakdowns en machines met erg korte levensduur. Om de woorden van een onderhoudsblogger aan te halen: «Machinecomponenten sterven niet, ze worden vermoord. Vermoord door mensen die niet weten hoe het onderhoud aan te pakken». Dramatisch, maar niet helemaal zonder waarheid.

Een betere onderhoudscultuur dus
Klinkt wat soft, maar we moeten toegeven dat die cultuur belangrijk is, het is een «asset». Die cultuur is immers bepalend voor het gedrag, zowel op topmanagementniveau als op de werkvloer. Wat hebben we nodig?

We hebben management en leadership nodig, want daar begint het bepalen en katalyseren van de organisatiecultuur. Indien veranderingen nodig zijn, zal ook op dat niveau verandermanagement geïnitieerd en opgevolgd dienen te worden.

Verder hebben we de juiste-mensen-op-de-juiste-plaats nodig, dat betekent enerzijds mensen met de juiste opleiding en (bijkomende, continue) training en anderzijds ook mensen die zich goed voelen in hun job en daardoor productief werk leveren.

Naar het eerste wordt meestal gekeken, het tweede wordt nogal eens genegeerd. Er moet voldoende ingezet worden op motivatie, wat als gevolg heeft dat dingen als erkenning en empowerment aandachtpunten worden.

Ook communicatie is uitermate belangrijk: wat wordt er precies verwacht? Waarom meten we de OEE en hoe is die gedefinieerd? Welke andere indicatoren worden gebruikt en hoe en waarom? Ook belangrijk voor de human factor in onderhoud en asset management is een professionele werkomgeving.

Dit betekent het aanwezig zijn van up-to-date tools voor inspecties en condition monitoring, het uitrusten van machines met - waar mogelijk - diagnose-ondersteunende hardware en software, een managementsysteem met sluitende procedures en standaarden,…

Nieuw? Nee, inderdaad niet. Deze wijsheden werd reeds geëxpliciteerd zo’n zes à zeven decennia geleden in Total Quality Management principes en iets later in Total Productive Maintenance.

Diezelfde principes verschijnen nu terug, aangeboden in een nieuwe, frisse verpakking. De mens blijft noodzakelijk en belangrijk dus. Zou er dan toch waarheid schuilen in de woorden van J-B Carr (Franse journalist, 1808-1890): «Plus que ça change, plus c’est la même chose»?


Liliane Pintelon is professor aan de KU Leuven. Ze is auteur van o.a. het boek 'Asset management: the maintenance perspective'.