ENGINEERINGNET.NL - Als je beschadigd botweefsel kunt repareren met eigen celmateriaal van de patiënt, zijn er geen kunstmatige oplossingen meer nodig, van bijvoorbeeld metaal of plastic. In de afgelopen decennia is het al mogelijk geworden om in het lab kleine lichaamsweefsels zoals stukjes bot, kraakbeen en spierweefsel te maken.
Voor de behandeling van patiënten zijn meestal veel grotere weefsels nodig. En die zijn niet levensvatbaar, omdat er is niet genoeg voeding is voor het grote volume. Zelfs de nieuwste technieken kunnen de weefsels niet snel genoeg van voeding voorzien, waardoor het afsterft.
Jeroen Leijten (Universiteit Twente) heeft een innovatieve oplossing bedacht waardoor grote weefsels voor het eerst wel kunnen overleven, en hij heeft hiervoor een Starting Grant ontvangen van de European Research Council, van 1,5 miljoen euro.
Leijten gaat micro- en nanotechnologie inzetten om dit probleem te lijf te gaan. Om te beginnen wil hij micromaterialen maken die gecontroleerd voor langere tijd zuurstof afgeven. Deze micromaterialen werken als een lunchpakketje dat het geïmplanteerde weefsel voor bepaalde tijd zal voorzien in de eerste levensbehoeften.
Deze aanpak zal Leijten combineren met geavanceerde 3D-printtechnieken die een bloedvatnetwerk in de weefsels zullen aanbrengen. Zo is ook de overleving op lange termijn gegarandeerd.
In zijn project "ENABLE: Advancing cell based therapies by supporting implant survival” wil hij de combinatie van technieken ook meteen testen in een real-life voorbeeld: het repareren van beschadigd bot met lichaamseigen weefsel. Als de nieuwe technieken succesvol zijn, is dit een belangrijke stap op weg naar bredere toepassing van tissue engineering.
(bron en foto: Universiteit Twente)
Dr. Jeroen Leijten is verbonden aan de groep Developmental BioEngineering, onderdeel van het MIRA Instituut voor Biomedische Technologie en Technische Geneeskunde van de UT.
