ENGINEERINGNET.BE - Vaart verminderen om ‘just-in-time’ aan te komen leidt tot minder brandstofverbruik en dus minder uitstoot van ongewenste stoffen als koolstofdioxide en stikstofoxiden.
Ook met kortere wachttijden van schepen in ankergebieden zijn flinke besparingen mogelijk. Dit blijkt uit een Nederlands onderzoek dat TNO en het Havenbedrijf Rotterdam recent hebben uitgevoerd.
Beiden analyseerden alle scheepsbewegingen van containerschepen naar de Rotterdamse haven in een periode van een jaar. TNO paste haar rekenmodel toe, waarmee het verschil in brandstofgebruik en uitstoot als gevolg van 'just-in-time' aankomen en korte wachttijden voor een heel jaar werden berekend.
"Door de ligtijd op de ankergebieden te beperken, kunnen containerschepen gemiddeld een 5% aanpassing van de vaarsnelheid realiseren," licht Jan Hulskotte, senior researcher van TNO, toe. “Zo kan er jaarlijks ongeveer 134.000 ton CO2 bespaard worden.”
Daarnaast werd gekeken naar de impact van kortere wachttijden in ankergebieden. Hulskotte: “Wanneer schepen 12 uur korter voor anker liggen, betekent dit nog eens een jaarlijkse vermindering van 35% en daarmee 188.000 ton CO2 en 1.000 ton stikstofoxiden.”
TNO verwacht dat grotere reducties in uitstoot en brandstofgebruik mogelijk zijn, omdat bij de berekeningen zeer voorzichtige uitgangspunten zijn toegepast.
Allard Castelein, president-directeur Havenbedrijf Rotterdam: “Wij lanceerden eerder dit jaar al Pronto. Dit platform voor alle gebruikers van de haven combineert diverse data en kunstmatige intelligentie om een havenbezoek zo nauwkeurig mogelijk te plannen, zodat de activiteiten die dan moeten plaatsvinden zo optimaal mogelijk op elkaar afgestemd kunnen worden."
"We hebben de data uit het onderzoek direct omgezet in een view, waarin een scheepskapitein kan zien wat zijn vaarsnelheid was, wat de ideale snelheid was geweest en hoeveel brandstof en CO2 er dan bespaard had kunnen worden.”
Bekijk een video-animatie:
