ENGINEERINGNET.BE - EUROqCHARM-partners gaan bestaande methodes voor het opsporen van plastic vervuiling evalueren en harmoniseren op Europees niveau - met strenge kwaliteitscontrole – en de Europese monitoringscapaciteit uitbreiden op basis van de ontwikkelde richtlijnen.
Dit zal gebeuren voor plastic zwerfvuil, microplastics en nanoplastics in zoet water, zeewater, bodem en zeebodem, in levende organismen en in de lucht. Het project biedt daarmee de zeer dringend nodige methodologische ondersteuning voor het succesvol implementeren van maatregelen die plastic vervuiling aanpakken en terugdringen.
Maar methodes voor bemonstering, analyse en rapportering verschillen nu nog van land tot land. Ook veranderen de methodes snel: waar het 10 jaar geleden standaard was om micro-plastics te tellen met een microscoop, wordt er nu ingezet op geavanceerde technieken.
Bijvoorbeeld op basis van spectroscopie, zoals µFTIR of µRAMAN, of een combinatie van spectroscopie en elektronenmicroscopie (SEM-EDX) voor de detectie van deeltjes kleiner dan een micrometer.
Zonder geharmoniseerde methodes is het moeilijk om data te vergelijken, om maatregelen te implementeren en om hun efficiëntie te evalueren. Daarbij komt nog het ontbreken van richtlijnen over de exacte doelstellingen van monitoringsactiviteiten.
Om daar iets aan te doen, brengt EUROqCHARM – onder leiding van het Noorse Instituut voor Wateronderzoek NIVA - 15 partners samen met expertise in onderzoek naar en monitoring van plasticvervuiling in Europa.
ILVO draagt aan het project bij met expertise in het bepalen van plastic vervuiling in mariene sedimenten en in levende organismen. Bavo De Witte, ILVO wetenschapper: “Binnen ILVO loopt het onderzoek naar de verspreiding van plastic vervuiling al 10 jaar. Het inpassen van die expertise in internationale harmonisatie is een belangrijke stap.”
Daarbij speelt ILVO met de Noorse partners NIVA en SALT, een rol in de uitbouw van een communicatienetwerk voor wetenschappers, industrie en beleidsmakers.
Die samenwerking is essentieel want het is niet eenvoudig om maatregelen uit te werken voor een problematiek die complex is, door de grote variatie aan types polymeren en door de verschillende groottes van plasticpartikels die verspreid zijn in de lucht, bodem en water.
