Download het artikel in 
ENGINEERINGNET.BE - Althans dat is de ondervinding van Hoogstratenaar Bram Verstraeten (31) die in 2019 Headminer oprichtte met een jeugdvriend: “De huidige regelgeving laat het nog niet toe in België. Die is dan ook geschreven op maat van een arbeidsmarkt uit de jaren tachtig.”
Uit een bevraging in maart en april 2019 door Acerta bij Belgische werkgevers, CEO’s en directieleden blijkt dat liefst 62,4% van de werkgevers openstaat voor het idee om werknemers te delen met andere werkgevers. Een verrassend hoog aantal en dat in een pre-coronatijdperk. Dat de werknemer ervaring opdoet die nuttig kan zijn voor de eigen onderneming ziet één op twee werkgevers als voordeel. Het opvangen van pieken en dalen is bij ruim 30% een plus.
“De reële behoefte aan een dergelijke oplossing van werknemers delen is er dus wel degelijk”, is de conclusie van Acerta. Het antwoord daarop werd Bridge, een globaal en geïntegreerd proces als alternatief voor tijdelijke en/of economische werkloosheid, ontslag, interimarbeid en outplacement.
Tijdelijk verhuizen naar ander bedrijf
Dat er wel degelijk een nood is, kan Bram Verstraeten van Headminer bevestigen. Hij is zelf al jaren actief als projectleider in de petrochemische en nucleaire industrie, werkt veel met tijdelijke profielen en zag al in de eerste lockdown van maart 2020 dat sommige functies op korte termijn overbodig werden. Samen met webingenieur Alexander Strobbe richtte hij in de zomer van 2019 Headminer op, een B2B-platform waarop bedrijven hun profielen onderling privé kunnen voorstellen en evalueren.
“In plaats van technici of ingenieurs op tijdelijke werkloosheid te zetten, kan je ze tijdelijk verhuizen naar een bedrijf dat op dat moment personeel met exact dezelfde skills net broodnodig heeft wegens tijdelijk te veel werk en te weinig werknemers. Het zou de logica zelve zijn als die werknemers even in de bres kunnen springen. Bovendien kunnen bedrijven én sectoren zo de menselijke schade beperken en kan de economie sneller weer aantrekken”, gelooft Verstraeten stellig. Hij ziet vier grote voordelen in het delen van werknemers.
“Bedrijven kunnen operationeel blijven en zelfs groeien omdat ze snel aan voldoende medewerkers geraken. Deze medewerkers kunnen zo aan de slag blijven en zelfs nieuwe skills leren in een andere omgeving. Dat is dan weer een grote plus voor de werkgever die extra gemotiveerde werknemers terugkrijgt. Ten slotte winnen we er ook als maatschappij bij, want het geld dat de overheid niet aan werkloosheidsuitkeringen moet spenderen, kan gaan naar andere dringende noden.”
Mentaliteitswijziging
Om de economie aan de gang te houden en zelfs te herstellen, is dus volgens Headminer een acute shift van werkkrachten noodzakelijk. “De sleutel ligt in het creëren van een community tussen bedrijven om vraag en aanbod op elkaar af te stemmen.” Wat houdt ons dan nog tegen? “Jonge ingenieurs staan er voor open. De oudere generatie kiest liever zelf waar ze aan de slag gaat. Ook langs de kant van de werkgever is er nog een mentaliteitswijziging nodig.
Welke medewerker ga je delen? Een werknemer is namelijk een asset voor een bedrijf, dat geldt zeker voor die veelgevraagde profielen waarin een bedrijf vaak al vijf tot tien jaar heeft geïnvesteerd. Die zie je niet graag vertrekken met het risico dat die niet meer terugkeert. Andere werkgevers vragen zich dan weer af welke profielen ze mogen verwachten bij de uitwisseling? De beste medewerkers komen toch nooit vrij, dus krijgen we alleen de minder goede werkkrachten. Dat is de vrees. Vooral grote bedrijven slikken dan nog liever de bittere pil van de tijdelijke werkloosheid.”
Al gangbaar voor andere profielen en in andere regio’s
In het buitenland gebeurt dit al wel. Verstraeten: “In New York is het al gangbaar om medewerkers te delen. Uber lanceerde in 2019 in de VS de nieuwe app ‘Uber Works’ waarbij het bedrijven matcht met tijdelijke werkkrachten. In China hebben tijdens corona meer dan veertig restaurant-, hotel- en cinemaketens hun personeel ter beschikking gesteld van supermarkten. Ook in buurlanden als Nederland en Frankrijk staat men verder.
Zo bestaat er in Nederland het zogenaamde ZZP-statuut. Dat staat voor Zelfstandig Zonder Personeel. Hier bestaat dit niet. Freelancers mogen niet voor slechts één werkgever actief zijn, anders wordt dit beschouwd als schijnzelfstandigheid. Nochtans, zeker in de petrochemische of de bouwsector ben je algauw enkele jaren zoet met één project. In ons land werkten Decathlon en Colruyt in de coronacrisis samen via interims. Zolang de sportwinkels dicht bleven, kon het winkelpersoneel tijdelijk aan de slag in de warenhuizen. Ook was er de oproep naar tijdelijk werklozen om land- en tuinbouwers te helpen bij het oogsten van hun gewassen.”
Gepivoteerd door wettelijke beperkingen
Maar ons land hinkt duidelijk achterop. Elk initiatief botst op juridische muren. “In maart waren we pionier. We hebben toen met overheid, corporates en federaties rond de tafel gezeten voor een samenwerking, maar werden vooral aanzien als een gevaar voor de uitzendlobby. Dit was voor ons en enkele investeerders een bevestiging van ons disruptief model.
De wettelijke beperkingen in onze thuismarkt zorgden echter voor twijfel waardoor we uiteindelijk onze focus hebben verlegd. Vandaag zijn we bezig met het uitbouwen van een ‘company-first’ netwerk, met authentieke bedrijfscontent als brandstof. Bedrijven tonen graag hun expertise en kunnen op de nieuwe versie van ons platform gratis een slimme bedrijfspagina aanmaken, om hierop gestructureerd projecten, producten en artikels te publiceren. Dat willen we stimuleren om een solide basis te leggen. Bovendien zorgen wij voor de SEO en willen we de kwaliteit van de content meten via AI.”
Juridische scenario’s
Volgens de Belgische wet is het immers verboden werknemers ter beschikking te stellen van andere bedrijven, als die gezag gaan uitoefenen over die werknemers. Acerta werkte met Bridge negen mogelijke juridische scenario’s uit om dit toch legaal te kunnen organiseren, al geeft het toe dat het telkens opnieuw maatwerk wordt voor elke specifieke werksituatie. Hoewel Headminer als first mover een shift heeft gemaakt, geloven de oprichters nog steeds in het nut van workforce exchange.
“Langzaam maar zeker maakt de overheid openingen. De deur wringt nog wat tegen, maar ze zit niet meer op slot. Technologisch kan het alleszins al perfect, de ‘exchange features’ van ons platform blijven daarom online staan als self-service tools. Hiermee kan je vraag en aanbod matchen via oproepen. Profielen of skills kunnen dan worden aangeboden als dienst, tot op het niveau van dagen of zelfs uren. Headminer is daarbij nooit tussenpartij. Ideaal dus voor bedrijven om snel te kunnen schakelen wanneer ze eens kort op de bal moeten spelen — en vanaf het moment dat de markt er wel klaar voor is, natuurlijk.”
Inspelen op pieken en dalen
“Uit de coronacrisis leerden we dat het een must zal worden om te kunnen inspelen op pieken en dalen. Er zullen nog schokken komen. Bedrijven moeten zichzelf voortdurend heruitvinden. Sommigen zullen zich opnieuw kunnen herstellen, maar tegen welke snelheid? Andere bedrijven zullen er wellicht nooit meer helemaal bovenop komen.
Op het hoogtepunt van de coronacrisis was ruim één miljoen Belgen tijdelijk werkloos. Het IMF voorspelt dat minstens 100.000 mensen hun job ook effectief zullen verliezen. Laten we deze crisis dan ook aangrijpen om onze vastgeroeste arbeidsmarkt open te breken. Het delen van medewerkers kan daarbij het breekijzer zijn”, besluit Verstraeten.
Door Elke Lamens
