ENGINEERINGNET.NL -- Veel spierziekten tasten de ademhalingsspieren aan, waarna op den duur beademing nodig is. Voor kleine kinderen (tot 6 jaar) die langdurig beademd moeten worden, is er echter nog geen speciaal beademingsmasker beschikbaar.
Voor deze groep worden vaak volwassen maskers aangepast. Omdat zo’n masker dikwijls niet goed past, kan dit ernstige problemen tot gevolg hebben, zoals oogontsteking door luchtlekkage, vervorming van het gezicht en het gebit, onvoldoende ventilatie door lekkage van de beademing, drukplekken op neus en voorhoofd door de noodzaak het masker strakker aan te trekken en beschadiging van de huid door het verschuiven van het masker.
De TU Delft is bezig met de ontwikkeling van een speciaal masker voor kinderen. De kosten voor dit project bedragen 250.000 euro. De opbrengsten van het Grootste Golftoernooi ter Wereld (er werd 100.000 euro opgehaald) kunnen aanzienlijk bijdragen aan de (snelle) realisatie van het masker.
Promovenda Lyè Goto van de faculteit Industrieel Ontwerpen van de TU Delft is sinds ruim een jaar bezig met de ontwikkeling. ‘De eerste en belangrijkste stap is het verzamelen van zogenoemde antropometrische data; deze geven per leeftijdscategorie en per geslacht de (gemiddelde) vorm van het kindergezicht weer.
We brengen 3D de vorm van een groot aantal kindergezichten in kaart en vooral ook de mate van variatie die optreedt tussen individuele kinderen. We doen dit met een 3D-imaging systeem bestaande uit zes digitale camera’s die uit diverse hoeken het gezicht op beeld vastleggen.’
Goto fotografeert momenteel enkele honderden (gezonde) kinderen in de leeftijd van een half tot zes jaar. Deze data worden nog aangevuld met externe gegevens van patiëntjes met spierziektes. Dat is nodig omdat het gezicht van deze kinderen door de ziekte vervormingen kan vertonen.
‘Daarna volgt de fase van de analyse van deze antropometrische data, wat nog behoorlijk ingewikkeld kan zijn’, zegt Goto. ‘Op basis van die analyse kunnen we gaan kiezen voor een ontwerp van het masker. Een belangrijke vraag is dan bijvoorbeeld of we kiezen voor een masker in verschillende maten/maatserie, een modulair ontwerp met een apart opzetstuk of voor iets anders. In het derde jaar van mijn promotie-onderzoek zal ik werkende prototypes gereed hebben en daarna willen we ook de industrie bij het project betrekken.’
De TU Delft werkt in het project onder meer samen met het Sophia Kinderziekenhuis in Rotterdam, Jeugdgezondheidszorg, en andere wetenschappers.
Dr. Johan Molenbroek, projectleider vanuit de TU Delft: ‘Al decennia is de behandeling voor kinderen niet optimaal. Straks hebben óók de jongste kinderen beschikking over een eigen, goed passend beademingsmasker. Hierdoor hebben de kinderen maar ook de ouders/verzorgers een betere nachtrust en worden complicaties bij de patiëntjes voorkomen.’
(GL)
