ENGINEERINGNET.BE - Fosfor komt via meststof in landbouwgewassen en dus in onze voeding terecht. Het is een belangrijke bouwsteen voor het menselijk lichaam.
Omdat fosforvoorraden eindig zijn en de vraag nog steeds stijgt, dreigt er op termijn een fosfortekort te ontstaan. Daarenboven bevindt 90% van alle reserves zich in vijf landen (vooral VS, China en Marokko), wat naast een bedreiging voor de wereldwijde voedselproductie, aanleiding zal geven tot grote geopolitieke onzekerheid.
Maar omdat fosfor ook via urine uitgescheiden wordt, kan het eigenlijk gerecupereerd worden via waterzuivering. De ontgonnen stof, ook struviet genoemd, kan opnieuw gebruikt worden in meststof.
Een consortium bestaande uit Aquafin, NuReSys, VLAKWA en VITO verkent nu in Leuven de mogelijkheden om fosfor uit het zuiveringsslib te ontginnen. Met het onderzoek naar fosforrecuperatie evolueert een rioolwaterzuiveringsinstallatie op termijn meer en meer naar een recyclagefabriek.
Want naast fosfor kan er ook koolstof, energie en zelfs drinkwater gewonnen worden uit een zuiveringsinstallatie.
(Saskia Van Hoyweghen)
ACHTERGROND
Het struvietproject werd door het Vlaams kenniscentrum Water (VLAKWA) en de Vlaamse Instelling voort Technologisch Onderzoek (VITO) geselecteerd na een oproep voor innovatieve projecten in de watersector. Vier West-Vlaamse KMO’s staan in voor de bouw, installatie en exploitatie van de ketels op de zuiveringsinstallatie.
VITO is ook als kennispartner betrokken en begeleidt de meetcampagnes samen met Aquafin. Het project vloeit voort uit het nutriëntenplatform, dat als doelstelling heeft de krachten van ondernemers, overheid en onderzoekers te bundelen om van Vlaanderen een topregio te maken inzake efficiënt nutriëntenbeheer.
Nutriënten zijn essentieel om de mondiale voedselvoorziening te garanderen. De toenemende vraag veroorzaakt evenwel een druk op de beschikbaarheid en de kostprijs. Anderzijds is er vandaag in Vlaanderen een grote hoeveelheid aan nutriënten beschikbaar (bijvoorbeeld in dierlijke mest, organisch biologisch afval, afvalwater, waterzuiveringsslib, enz. ).
De behandeling van deze stromen gebeurt nu alleen vanuit een bezorgdheid voor het milieu. Maar Vlaanderen wil door het verstandig sluiten van de nutriëntenkringloop de twee bovenstaande uitdagingen (mondiale schaarste versus lokaal overaanbod) ombuigen tot een opportuniteit.
