ENGINEERINGNET - Handbikes zijn de formule-1-wagens onder de rolstoelen. Daarom hebben de moderne sporttoestellen van mensen met een handicap ook de klassieke rolstoelen verdrongen bij city-marathons.
Dit geldt des te meer, naarmate de sportieve strijd op de voorgrond staat. Op natgeregende straten komen deze gevaarten echter in de bochten wel eens in de problemen. De Nederlander Ad Aarts heeft een dergelijke handbike ontwikkeld speciaal voor kunst- en natuurijsbanen.
Het spreekt voor zich dat ook hij bij bochten grote moeilijkheden had om de juiste koers aan te houden op het ijs. Deze problemen behoren echter tot het verleden. ACE speelt daarbij een belangrijke rol.
Wie al ooit met de auto op een beijzelde baan heeft gereden, kent het onaangename gevoel om dan een bocht te nemen. Bij dit gevoel om de auto niet honderd procent onder controle te hebben, loert altijd het gevaar om de hoek dat er bij het versnellen, afhankelijk van de aandrijving, onder- of overstuur optreedt.
Technische hulpmiddelen zoals ABS of een bochtenassistent hebben deze situaties enigszins verbeterd, maar toch is de snelheid bij dergelijke omstandigheden duidelijk gereduceerd. Het begrip „aangepast rijgedrag” is niet toevallig gekozen. Zo moet men zich dat ook ongeveer voorstellen, wanneer Ad Aarts met zijn icehandbike onderweg was.
Zolang hij rechtdoor reed, kon hij een constant hoge snelheid aanhouden op het ijs, maar zodra hij een bocht nam, bedroeg deze nog slechts 13 - 14 km/h. Iedere km/h daarboven zorgde ervoor, dat zijn zelfgebouwde handbike uitbrak.
Voor een topsporter als Ad Aarts, die ultralange trajecten van 200 kilometer op minder dan 11 uur wil afleggen, is dit niet aanvaardbaar. Aarts verloor immers niet alleen in de bochten tijd, maar ook het opnieuw optrekken vormde een limiterende factor en dat in dubbel opzicht.
Het duurt namelijk niet alleen een tijdje tot zijn handbike opnieuw de optimale snelheid bereikt, maar op de weg daar naartoe verspeelt hij ook onnodig krachten. Hetzelfde geldt voor de amper tien pitstops die Ad Aarts voor trajecten van rond de 200 kilometer inplant.
In tegenstelling tot formule-1-races worden dan geen nieuwe banden opgelegd, maar accu’s vervangen die de atleten met een dwarslaesie beschermen tegen bevriezing van de benen. Ook al gebeurt dit bijna net zo snel als een bandenwissel in de formule-1, de gemiddelde snelheid gaat toch naar omlaag hierdoor.
Geoptimaliseerde constructie: olieremmen winnen terrein tegenover industriële gasveren
Sinds Ad Aarts met icehandbikes rijdt, waren bochten omwille van de bovenvermelde redenen het grote probleem. Daarom kreeg hij reeds bij zijn eerste ombouw van een standaard handbikemodel voor ritten op het ijs technische ondersteuning.
Destijds maakte hij gebruik van industriële gasveren zoals die worden gebruikt bij het openen van kleine kappen, deksels of kleppen. Zonder deze zou zelfs zijn bochtensnelheid tot 14 km/h niet mogelijk geweest zijn. Maar Ad Aarts wilde meer.
Want de instabiele ligging in de bochten bij gebruik van gasveren was niet naar zijn zin. Daarom nam hij contact op met de firma ACE Stoßdämpfer GmbH of beter gezegd met de verkoopsafdeling van het bedrijf in Nederland. De deskundige ter plaatse, Han Titulaer, stelde twee olieremmen met scheidingszuigers voor.
Normaal zorgen olieremmen voor een constante voedingssnelheid gedurende de slag, wanneer er geen te hoge botssnelheden ontstaan. Afhankelijk van de verschillende grootten bieden de gesloten, hydraulische en instelbare remmen een groot krachtbereik.
Ze gaan van 50N tot 1800N. Normale gebruiksomstandigheden van deze machine-elementen zijn bijv. het boren van fijne platen of het zagen van aluminium- en kunststofprofielen, om doorgaans gereedschapbreuken te vermijden.
Bij het in Nederland gebruikte type gaat het daarentegen om een speciaal model van een met gas gevulde olierem, die bij ACE onder de weinig poëtische naam HB-22-150-EE-NT-200N wordt verkocht.
Mogelijk fronsen constructeurs die vertrouwd zijn met de oplossingen van de firma ACE Stoßdämpfer GmbH nu de wenkbrauwen. Normaal gezien staat de afkorting „HB” bij het bedrijf uit Langenfeld voor hydraulische remcilinders.
Omwille van hun gelijkenis met deze machine-elementen worden ook de speciale oplossingen bij de olieremmen ook onder deze productnaam verkocht. Waarom is deze oplossing nu zo geschikt in dit geval?
Dat komt door de mogelijkheid om een scheef niveau in het horizontale bereik weer gelijk te maken. In de bochten kantelt het zitje van Ad Aarts immers 10 tot 15 graden. Dit kantelen wordt door de olierem gecontroleerd.
Het aansluitende terugkeren naar het horizontale bereik wordt gerealiseerd door middel van de gasdruk van 200N in dit geavanceerd element.
Niet paradoxaal: hogere bochtensnelheden door olieremmen
Een eerste test heeft reeds aangetoond, hoe uitstekend de nieuwe combinatieoplossing als stabilisator functioneert. Ad Aarts slaagde er ad hoc in om de bochten in een ijsstadion zonder problemen met een snelheid van 21 km/h te nemen en de ambitieuze sporter hoopt op nog meer:
„Dat ligt enerzijds aan het feit dat kunstijs harder en gladder is dan natuurijs en dat bochten op natuurijsbanen een iets grotere radius hebben”, aldus Aarts.
Ter verklaring: Zijn jaarlijks hoogtepunt vindt plaats onder de blote hemel. Omdat het in Nederland de afgelopen jaren met uitzondering van de winter van 2012-2013 te warm was voor gesloten ijsvloeren bij de zogenaamde „Elfstedentocht”, een tocht die de elf historische steden van de provincie Friesland met elkaar verbindt, werd in de winter van 2013-2014 een alternatief op de Weißensee in Oostenrijk gehouden.
Hier moest in januari 2014 eigenlijk het volle potentieel van de nieuwe oplossing worden benut, maar ook op 930 meter hoogte in Karinthië was het weer de spelbreker voor Aarts. Als gevolg van te grote sneeuwval werd de wedstrijd op het laatste moment met een dag vervroegd, waarbij de sneeuw de baan te langzaam maakte.
Binnen de vastgelegde tijdslimiet van 11 uur viel er zo niet te denken aan een traject van 200 kilometer. Toch kon Ad Aarts iets positiefs halen uit deze dag: „De bochten waren super, mijn icehandbike was 100 procent stabiel. De 200 kilometer moeten echter uit mijn armen komen. En dat ging door de extra weerstand van de sneeuw gewoonweg niet. Maar voor januari 2015 zijn wij optimistisch en wij zullen opnieuw aantreden aan de voet van de Gailtaler Alpen.”
En als er dan opnieuw te veel sneeuw valt, aldus de sympathieke Nederlander, dan komt er misschien ooit ook nog wel een technische oplossing van ACE voor dit probleem, een ingebouwde sneeuwschuif bijvoorbeeld.
Portret van Ad Aarts
„Ik wilde de sfeer opnieuw proeven en ruiken”, dat is de drijfveer die Ad Aarts deed terugkeren naar het ijs. En velen hadden dat na zijn ongeval in het jaar 2000 zeker niet voor mogelijk gehouden.
Aarts viel toen uit een boom, heeft sindsdien een gedeeltelijke dwarslaesie. Er is al veel bereikt voor mensen met een handicap, maar voor het schaatsen op ijs was tot nu toe nog niets uitgevonden: „Ik heb toen een oude handbike omgebouwd en ben in het Biesbos op het ijs gegaan.”
Kort daarna werd hij uitgenodigd in Oostenrijk voor de alternatieve Elfstedentocht op de Weißensee en dat gaf hem een regelrechte motivatieboost. Jammer alleen dat de rijeigenschappen van zijn icehandbike in de bochten niet naar wens waren. Dit probleem is ondertussen evenwel opgelost.
Ad Aarts behoort tot het type duursporters, die zich door niets laten tegenhouden. Ook niet toen het weer in 2014 niet echt meewerkte. Ondertussen is Aarts zelf een drijfveer geworden voor zijn medemensen.
Anderen proberen hem te evenaren, want de Nederlander toont dat het plezier op het ijs mogelijk is voor iedere schaatsliefhebber, zowel met een handbike als op schaatsen. En zo heeft hij het met zijn inspirerend verhaal zelfs tot op de Nederlandse televisie geschopt. Andere navolgers over alle landsgrenzen heen zijn uitdrukkelijk gewenst!
Hydraulische remcilinders - vertragers voor automatisering en vrijetijdsindustrie
Deze machine-elementen zijn een goed voorbeeld van hoe flexibel hulponderdelen voor de meest uiteenlopende industrietakken vandaag kunnen zijn. Leverbaar in diameters van 12 mm tot 70 mm en in slaglengten tot 800 mm, worden ze vooral gebruikt voor de demping van heen en weer zwenkende massa’s.
Dit kunnen een slede in een textielmachine, een deur, een skigondel of ook zeilmasten op luxejachten zijn. Maar de remcilinders kunnen ook worden gebruikt als veiligheids- of aandrijfelementen.
Wanneer het gaat om veiligheid, dan verhinderen ze het schoksgewijs inschuiven van apparaten en in tweede instantie zorgen ze net als de olieremmen voor een gelijkmatig verplaatsingstempo.
Optisch vallen ze in positieve zin op door het slanke gasveerdesign. Om de flexibiliteit van de remcilinders nog te verhogen, zijn ze ontworpen als eenzijdig of tweezijdig werkende modellen. Bij het eenzijdig afremmen van de snelheid in trek- of drukrichting, vindt er een vrije retourslag plaats.
De remcilinders zijn dankzij een gecoat lichaam en een zuigerstang met een slijtvaste oppervlaktecoating kwalitatief hoogwaardig en garanderen een lange levensduur. Door een instelsegment op de zuiger is de verstelling in de eindposities traploos regelbaar en uiterst eenvoudig.
Net zo eenvoudig verloopt de montage. Daarvoor zorgen talrijke accessoires en aansluitonderdelen. Voor alle standaard combinaties geldt dat ze binnen een temperatuurbereik van -20 °C tot 80 °C kunnen werken.
Speciale lengten, slagen, afdichtingen en aansluitingen zijn leverbaar. Daardoor kan het zo al enorm grote spectrum van mogelijke drukkrachten van 20N tot 50000N theoretisch nog bijkomend worden uitgebreid.
Want ACE stelt zich tot doel om iedere constructiewens van klanten en geïnteresseerden te vervullen. <<
Meer informatie:
www.ace-ace.com
Küchmedia
Bericht van de redactie: dit is een ingezonden mededeling, die mogelijk niet vrij is van commerciële invloeden. De verantwoordelijkheid voor de verstrekte technische en andere gegevens berust volledig bij de vermelde leverancier of fabrikant.
