ENGINEERINGNET.BE - Polymelkzuur (ofwel polylactic acid (PLA)) is een bioplastic dat uit maïs of suikerriet wordt gewonnen.
Aan het Centrum voor Oppervlaktechemie en Katalyse van de KU Leuven werd nu een procedé ontwikkeld dat de productie van PLA zowel eenvoudiger als afvalvrij maakt.
Her en der duiken al PLA-producten op, zoals composteerbare bekers of folie om groenten te verpakken. Polymelkzuur heeft verschillende voordelen: het is biogebaseerd, biodegradeerbaar en biocompatibel.
PLA bekomt men uit de suiker in maïs of suikerriet: die wordt door gisting omgezet in melkzuur, wat dan weer een bouwblok is voor polymelkzuur. PLA vergaat na een aantal jaren en als het juist verzameld en gescheiden wordt, is het industrieel composteerbaar en recycleerbaar.
Het is ook biocompatibel: het kan gebruikt worden in het lichaam voor medische toepassingen, bijvoorbeeld als hechtingsdraad die vanzelf vergaat.
Maar PLA is tot nu toe geen echt alternatief voor plastics uit aardolie, vanwege de hoge productiekosten. Dat komt omdat de productie van polymelkzuur uit melkzuur nog meerdere tussenstappen vergt.
Postdoctoraal onderzoeker Michiel Dusselier, KU Leuven: “We passen eigenlijk een concept uit de petrochemie toe op biomassa. In de reactor gebruiken we een zeoliet als katalysator. Door de zeoliet te selecteren op de vorm van de poriën maken we dat het melkzuur rechtstreeks de PLA-bouwblokken vormt.”
Dat nieuwe procedé biedt verschillende voordelen tegenover de klassieke methode: men bekomt een hogere opbrengst met minder afval en zonder gebruik van metalen; bovendien kan de productie goedkoper, omdat er één tussenstap minder nodig is.
De bevinding uit het doctoraat van Dusselier is door de KU Leuven gepatenteerd en dat patent is ondertussen verkocht aan een chemisch bedrijf, dat het productieproces op industriële schaal wil toepassen.
(bron: KU Leuven)
