ENGINEERINGNET.BE - Met ‘klant’ wordt niet alleen op de onderhoudsmanagers geduid, maar ook op hun werkgevers en hun afnemers. Want de visie op de toekomst is eenduidig: efficiënt onderhoud is dé sleutel om de industrie in West-Europa te kunnen houden.
François Mareschal (33) is geen man die met zware diploma’s zwaait. Hij is iemand die liever met gezond boerenverstand praktische oplossingen zoekt voor problemen die hij in the field ontmoet.
«Ik moet het hebben van praten met mensen», vertelt hij. «Ontdekken wat er leeft, wat de effectieve noden en behoeften zijn, om dan op zoek te gaan naar antwoorden die bij andere partijen al hun nut hebben bewezen.
Met een luisterend oor, een goed inlevingsvermogen, de capaciteit om puzzelstukje in elkaar te passen en een uitgebreid netwerk, kom je volgens mij verder dan jaren op de schoolbanken te slijten.
Vandaar dat ik na mijn middelbaar onderwijs heb besloten om meteen de praktijk op te zoeken. Na twee functies als commercieel afgevaardigde, ben ik dan op de vacature bij Bemas gestoten. En dit was een kans die ik absoluut wou benutten».
«Want in tegenstelling tot commerciële bedrijven, waar de visie en doelstellingen doorheen de jaren wel eens durven te veranderen, kan ik bij Bemas werken aan de uitvoering van een plan.
De manier waarop onderhoud dient te worden aangepakt, is immers nu drastisch aan het veranderen naar een methodiek die in de komende decennia een cruciale rol zal blijven spelen voor het voortbestaan van de industrie in Wallonië, België en zelfs West-Europa.»
Sensibiliseren en oplossingen aanreiken
Waar François Mareschal op duidt, is dat maintenance niet langer meer als een noodzakelijk kwaad en dus kostenpost mag worden beschouwd, maar wel als één van de belangrijkste sleutels om goedkoper en flexibeler te produceren.
«Brandjes blussen met curatief onderhoud is niet meer van deze tijd», legt hij uit. «Er moet preventief en vooral predictief te werk worden gegaan, zodat de productiestilstanden tot een absoluut minimum kunnen worden beperkt.
Daarnaast moeten er oplossingen worden gezocht om de levensduur van machines uit te breiden. Vandaar dat de technische dienst steeds vaker en nauwer met andere afdelingen zal moeten samenwerken: R&D, aankoop, engineering,...»
«Het management moet beseffen dat een efficiënte maintenance levensnoodzakelijk is. Ze moet niet alleen de benodigde budgetten vrijmaken om deze dienst te professionaliseren op het vlak van aanpak, werkingsmiddelen én hoger opgeleide werkkrachten.
Ook dienst ze toe te laten dat er strategieën worden ontwikkeld waarbij maintenance als sleuteloplossing wordt beschouwd om goedkoper en flexibeler te produceren, en dus als een rode draad doorheen de hele bedrijfsvoering loopt.
Dit zal een grote verandering in attitude, zelfs een complete ‘change management’ aanpak, vragen. En precies dat is het terrein waar Bemas wil sensibiliseren en concrete oplossingen aanreiken.»
‘Out of the box’ denken en netwerking
Vraag is natuurlijk of de sector zich wel comfortabel zal voelen met een development manager die geen opleiding in onderhoudsmanagement en -technieken genoot. François Mareschal ziet dit echter totaal niet als een barrière.
«Eerst en vooral is maintenance geen vreemd terrein voor mij. Want als commercieel afgevaardigde van Testo, ben ik met veel technische diensten, engineering en onderhoud in contact gekomen.
Ik verkocht ze onder meer thermische camera’s, waardoor ik een eerste ervaring met predictief onderhoud opdeed. Trouwens, bij Testo heb ik mijn TUV-certificaat thermografie behaald, wat me toeliet om bij de klanten en vormingscentra opleidingen over deze materie te geven.
Dit zorgde er dan weer voor dat ik besefte hoe belangrijk pedagogie is in het doorgeven van kennis».
Ten tweede hoef je geen technicus te zijn om Bemas te representeren en efficiënte oplossingen voor de leden aan te brengen. De grote veranderingen - en nood aan antwoorden - situeren zich vandaag immers op managementsniveau.
Precies het feit dat ik niet uit de onderhoudswereld kom, zorgt ervoor dat ik met een heel open visie de situaties en problemen kan inschatten en ‘out of the box’ denken bij het zoeken naar oplossingen. Ik ben ook niet bang om deuren te openen en zelfs in te trappen als dat nodig is».
«Mijn uitgebreide netwerk is eveneens een troef, aangezien we het ledenbestand van BEMAS willen uitbreiden met de vele KMO’s die Wallonië telt. Onderhoud is immers niet alleen een zaak van het handjevol grote spelers in het Zuiden van België: het is iets dat in elke fabriek speelt.
Helaas gaan veel kleine bedrijfjes er nog teveel van uit de grote veranderingen die momenteel in de maintenance spelen, niet van toepassing zijn op hun activiteit.
Tenslotte is het wel degelijk mijn bedoeling om me verder in de materie te specialiseren. Zo plan ik diverse bijscholingen en zal ik natuurlijk ook elke opleiding en informatiesessie van BEMAS volgen.»
En concreet?
Momenteel is François Mareschal nog bezig met de ontwikkeling van zijn strategie binnen BEMAS. In december is er een Raad van Bestuur waarin zijn actieplan onder de loep zal worden genomen en indien nodig bijgestuurd.
Toch wil hij al een tipje van de sluier oplichten van hoe hij de zaken wil aanpakken: «2015 zal in het teken staan van talrijke bedrijfsbezoeken, voornamelijk bij niet-leden. Het is immers de bedoeling om bedrijven - en dan vooral KMO’s - te sensibiliseren over de noodzakelijke evolutie van de onderhoudsdienst.
Ik wil luisteren naar de problemen die ze in dit traject voorzien, om dan effectieve oplossingen te zoeken. In dit kader wil ik me toeleggen op de uitbreiding van mijn netwerk, sleutelen aan samenwerkingsverbanden met kennisinstellingen, federaties en scholen, de mogelijkheden uitbreiden om aan de Waalse competentiepools te participeren, en de uitwisseling van ervaringen/oplossingen stimuleren via de organisatie van seminaries, contactdagen, bedrijfsbezoeken, informatiesessies, ...»
«Op die manier wil ik ertoe komen dat BEMAS een echte partner van de Waalse industrie wordt, en dit zowel van de grote als de kleine spelers. Tenslotte wil ik werken aan het imago van de onderhoudstechnicus.
Vooral jongeren moeten beseffen dat maintenance al lang geen beroep van ‘vuile handen’ meer is, maar een gecompliceerd vak waarin je kennis over allerhande technologische systemen moet combineren met inzicht, creativiteit en gezond boerenverstand.»
«Enkel op die manier zal de Belgische - en bij uitbreiding de Westeuropese - industrie erin slagen om in de komende decennia nog voldoende technici en ingenieurs voor hun onderhoudsdepartement aan te trekken...»
door Els Jonckheere, Maintenance Magazine
