Punch Powertrain moet alle rekruterings-registers opengooien

Punch Powertrain kende op vijf jaar tijd toch een verdriedubbeling van zijn personeelsbestand. Meer nog, de groei aan werknemers liep parallel met de introductie van de automatisering.

Trefwoorden: #automatisering, #detachering, #factory of the future, #Punch Powertrain, #recrutering, #vacatures

Lees verder

HR

Download het artikel in

ENGINEERINGNET.BE - Vraag is natuurlijk wat het geheime wapen is om al deze vacatures ingevuld te krijgen...

Punch Powertrain is van origine een Belgisch bedrijf dat zich sinds 1972 op de ontwikkeling en productie van automatische versnellingsbakken toelegt. Tussen 2007 en 2011 kende de firma een turbulente periode.

In 2009 erkende LRM het potentieel van het bedrijf en wist als eerste nieuwe aandeelhouder 30% van de aandelen over te nemen. In 2010 stapten ook GIMV en Capricorn mee aan boord en werden alle aandelen door Punch International aan deze drie investeerders verkocht.

Wegens de grote concentratie van de activiteiten via de 100% dochteronderneming in China, is er in januari 2015 een vierde aandeelhouder bijgekomen: de Chinese investeringsmaatschappij New Horizon. Het waren echter de drie eerste partijen die samen met het nieuwe management een strategisch plan implementeerde om de onderneming niet alleen te redden, maar vooral om de ambitieuze plannen van Punch Powertrain werkelijkheid te laten worden.

Het succes daarvan, en de nog steeds erg grote groei- en uitbreidingsplannen, werden in maart dit jaar beloond met een 100% verkoop van Punch Powertrain aan de Chinese Yinyi Group. Global HR Director Yves Frenay: «De doelstelling was om de onderneming in drie fases over een tijdspanne van zes jaar op de wereldkaart te zetten.

Een eerste grote stap was het zoeken naar extra klanten. Hierbij zijn we in Azië - voornamelijk China - terechtgekomen. Tweede fase was een differentiatie van het productgamma. Waar we tot dan enkel op CVT’s - Continuous Variable Transmission - waren gericht, zijn we vanaf 2009 ook versnellingsbakken voor hybride en elektrische wagens beginnen te ontwikkelen.

De derde fase die nu is opgestart, is een verdere regionale spreiding. Hierbij is het de ambitie om wereldwijd actief te zijn en ook opnieuw de Europese markt te veroveren.»

Automatisering vereist extra werkkrachten
De nieuwe strategie omvatte ook een omwenteling op het vlak van productie. Sinds 2011 wordt continu actie ondernomen om de processen maximaal te automatiseren.

Frenay: «Alle echte handarbeid werd naar onze fabriek in China overgeheveld, die we in 2008 hebben opgestart. De productielijnen voor de kerncomponenten van de transmissies werden in België behouden, maar geoptimaliseerd. Tevens werd het principe van lean manufacturing met zelfsturende teams geïmplementeerd.

Daarnaast werd in Sint-Truiden meer op R&D ingezet, met als resultaat dat deze divisie vandaag evenveel medewerkers als de productie telt. 40% van het personeelsbestand bestaat uit ingenieurs en doctoranten, en 40% uit geschoolde technici. Punch Powertrain groeit aan een razendsnel tempo.

Zo zal de omzet, na een verdubbeling in 2015, dit jaar met ongeveer 60% stijgen. Zo’n vooruitgang kan je niet opvangen met uitsluitend in automatisering te investeren. De nood aan technisch geschoolde krachten groeit, bij wijze van spreken, evenredig mee met de toename van ons omzetcijfer.»

Moeilijke zoektocht
In 2011 stelde Punch Powertrain wereldwijd 426 medewerkers te werk, waarvan 232 in de hoofdzetel in Sint-Truiden. Vandaag zijn er dat 1.220, waarvan 630 in België.

Zo’n 80 % van iedereen die er in ons land is bijgekomen, heeft een technische opleiding. Vraag is natuurlijk hoe de automatenproducent erin slaagt om zoveel extra mensen te vinden, vooral gezien het feit dat de ligging van de firma in een ‘niet gemakkelijk te bereiken’ regio is gesitueerd.

«Rekrutering is binnen Punch Powertrain uitgebouwd tot een volwaardige afdeling met vijf personeelsleden», legt R&S Manager Bart Depraetere uit. «Deze mensen zijn voltijds bezig met het zoeken naar nieuwe medewerkers via online fora, participaties aan jobbeurzen, contacten met scholen, ...

Maar we moeten eerlijk zijn: in België vist iedereen in dezelfde vijver die bovendien heel erg klein is. Zo namen we onlangs deel aan de VTK-beurs voor burgerlijk ingenieurs. Er waren honderd jongeren met de juiste kwalificaties voor Punch, maar op de beurs stonden ook honderd bedrijven!

Bovendien hebben wij inderdaad met het nadeel te kampen dat de hoofdzetel zich ver buiten de economische driehoek Gent - Antwerpen - Brussel situeert. Zelfs Nederlanders naar hier halen, is geen sinecure. In 2013 hebben we DTI in Eindhoven overgenomen, een ingenieursbureau dat zich concentreert op gelijkaardige ontwikkelingsprojecten als Punch Powertrain.

Op die manier kunnen we nu wel Nederlanders aantrekken, maar dan wel bijna uitsluitend voor de vestiging bij onze noorderburen. Het helpt ons dus weinig bij de rekrutering voor de hoofdzetel.»

Putten uit de mondiale vijver
Vandaar dat Punch Powertrain nog andere bronnen moet aanboren om zijn vacatures in te vullen. Frenay: «Een toverformule bestaat helaas niet. Net zoals veel andere bedrijven werken we met een financieel beloningsysteem voor medewerkers die relevante kandidaten aanbrengen.

Een andere bron zijn de detacheringskantoren en ingenieursbureaus. In een eerste fase huren we hun personeel in, waarna we de mogelijkheid hebben om ze op onze payroll te nemen. Tenslotte werken we samen met headhunters, maar dan vooral voor de meer ‘exotische’ profielen.

Deze bedrijven gaan voornamelijk in het buitenland op zoek naar de juiste kandidaten. Want voor jobs zoals Labview architect of Functional safety manager lopen er in België weinig gegadigden rond, gewoonweg omdat de opleiding in ons land ontbreekt en/of omdat weinig bedrijven met deze materie bezig zijn. Vandaar dat we in R&D intussen meer dan 25 nationaliteiten tewerk stellen: van Canadesen, over Indiërs, tot Egyptenaren.»

Verrijking, maar ook meer werk
Volgens Frenay is het werken met zoveel nationaliteiten een verrijking voor de onderneming. «Behalve het feit dat onze mensen leren om respectvol samen te werken met mensen uit andere culturen, brengt het ons ook fris bloed en nieuwe ideëen.

Maar het zorgt wel voor een grote verandering op het vlak van HR. Enerzijds moet je intern natuurlijk zorgen dat de culturen niet botsen. Anderzijds moeten we ons bezighouden met allerlei bijkomende zaken, zoals huisvestiging, integratie, scholen zoeken,...

Buitenlanders die bij Punch Powertrain komen werken, zijn immers zelden uit de buurlanden afkomstig. Bij ons ligt het zwaartepunt bij Indiërs en Zuid-Europeanen. Voor deze mensen is werken voor een gerenommeerd bedrijf in België een aanlokkelijk gegeven wegens het prestige dat ermee gepaard gaat.»

Eigen personeel verder opleiden
Zelfs al deze bronnen zijn echter onvoldoende om alle vacatures in te vullen. Depraetere: «Wij hebben het vooral moeilijk met het vinden van A2 technische profielen. Vandaar dat we onlangs een traject zijn opgestart waarbij we, samen met Limtec en VDAB, onze eigen medewerkers de kans geven om een opleiding te volgen om CNC-operator te worden.

Kandidaten worden eerst door een externe partner op hun leervermogen en motivatie gescreend. Vervolgens krijgen ze gedurende tien zaterdagen een cursus waarbij ze de basisprincipes van mechanica, meettechnieken, tekeninglezen,... leren.

Tenslotte worden ze nog eens twee maanden intern opgeleid. Bij succes opent dit de weg om de lat wat betreft parate technische bagage in ons selectieproces te verlagen en ons te concentreren op andere competenties, zoals bijvoorbeeld teamspirit.»

En wat met China?
Het schrijnende tekort aan technisch personeel in België, en bij uitbreiding in heel Europa, is alom gekend. Maar hoe zit het in China? Heeft Punch Powertrain daar met hetzelfde probleem te kampen?

Frenay: «Daar is het gemakkelijker om ingenieurs en A2-profielen te vinden, hoewel het nu ook weer niet zo is dat ze uit zichzelf komen aankloppen. Ook daar moeten we met headhunters en sociale media werken om de vacatures ingevuld te krijgen. Wat wel een groot verschil maakt, is het personeelsverloop.

In China heeft het verloningsbeleid een nog grotere strategische impact: krijgt een medewerker een hogere verloning bij de buurman, dan is de kans groot dat hij vertrekt. In de praktijk is het wel zo dat de rekruteringsproblemen er minder groot zijn, aangezien de Chinese fabriek aan een minder snel tempo groeit dan deze in België.

Vandaar dat we tot nu toe alle vacatures voor technisch personeel ingevuld krijgen. Hetzelfde geldt voor de handenarbeiders. Die vind je daar immers heel gemakkelijk. Dagelijks komen er wel mensen om werk vragen.

Helaas is het ook moeilijk om die medewerkers te behouden. In China heb je immers het typische fenomeen dat mensen uit arme gebieden voor een paar maanden naar de rijkere regio’s trekken om geld te verdienen.»

Zoektocht gaat verder
Vraag is of Punch Powertrain in België dan geen problemen heeft met personeelsverloop. Frenay: «Op dat vlak hebben we inderdaad weinig te klagen. Het gemiddelde percentage bedraagt amper 4% op jaarbasis. Over het algemeen verlaten mensen het bedrijf omwille van familiale redenen.

Maar daarnaast zijn we ook wel een beetje het slachtoffer van ons rekruteringsbeleid. We zoeken immers doelbewust naar initiatiefnemers en ‘ondernemers’. Vandaar dat we wel eens medewerkers verliezen omdat ze beslissen een eigen business op te starten. En dat kunnen we alleen maar toejuichen, want België heeft nood aan ondernemers.

In het algemeen gesteld, blijkt Punch Powertrain echter een bedrijf te zijn waar de mensen graag werken. Dit heeft natuurlijk allemaal te maken met de manier waarop we met onze medewerkers omgaan. Iedereen krijgt verantwoordelijkheid, ruimte om te groeien én mogelijkheden om zijn visie/voorstellen te formuleren.

We vieren graag collectief onze successen en geven onze medewerkers geregeld een kleine attentie, zoals een ijsje, wafel,... Nooit wordt één bepaalde divisie in de bloemetjes gezet. Het is altijd het volledige team. Want successen zijn het resultaat van de gezamenlijke inspanning van iedereen, en dat wil het management graag continu in de verf zetten.

Daarnaast proberen we zo weinig mogelijk onderscheid te maken tussen arbeiders en bedienden. Tenslotte is openheid de basis van alles: we communiceren over alles, er zijn geen verborgen agenda’s en onze mensen worden niet voor voldongen feiten gesteld.»

Depraetere: « Toch moeten we er blijven over waken dat de goede bedrijfscultuur wordt behouden en we niet in de HR-valkuilen lopen die wel eens met een snelle groei gepaard gaan. Daarnaast moeten we blijven zoeken naar manieren om onze vacatures ingevuld te krijgen.

Want als alles goed blijft gaan, ziet het ernaar uit dat we tegen 2020 enkel in België zo’n 1.200 mensen zullen tewerk stellen. Dat zijn er dubbel zoveel als nu, wat betekent dat ons departement nog een pak werk voor de boeg heeft!»


(foto's: Punch)
door Els Jonckheere, Engineeringnet