ENGINEERINGNET.BE - De twee ronde, betonnen vliegtuigloodsen in Grimbergen zijn in 1947 gebouwd op basis van het constructietype 'la dalle autoportante' van de Belgische ingenieur Alfred Hardy (1900-1965).
Ze waren toen revolutionair, zowel op materiaaltechnisch als op typologisch vlak. Volgens het principe van de ronde vorm van de schaalstructuur is de structuur van het dak op een innovatieve en zeer lichte manier gebouwd.
Alfred Hardy was geen architect, maar een aannemer. Hij putte uit zijn concrete werkervaring om tot een geheel nieuw constructief principe te komen waarop hij in 1946 een patent nam. Hoewel de betonschalen voor het dak van de hangars nergens dikker zijn dan 10 cm, wordt met deze met zelfdragende betonstructuur een oppervlakte van bijna 2.000 m² overspannen.
Dit maakt ze één van de hoogtepunten van de twintigste-eeuwse betonarchitectuur in Vlaanderen. Ze zijn sinds 2007 beschermd als monument.
ACHTERGROND
In 1939 onteigende de regering de grond voor de aanleg van het vliegveld. Tijdens de Tweede Wereldoorlog bouwden de Duitsers het vliegveld verder uit met tientallen gebouwen, waarbij vliegtuigloodsen en schuilplaatsen. Een netwerk van straten waarvan nu nog verschillende betonbanen herkenbaar zijn, verbond de gebouwen met de startbaan. De laatste Duitse hanger verdween in 1976.
In een tijd dat Grimbergen een dorp van kleine boeren was, boden de 7 meter hoge betonnen ‘paddenstoelen’ met hun diameter van 50 meter een utopisch zicht midden in de Grimbergse landbouwvlakte. Het vliegveld van Grimbergen is sinds 1996 in gebruik als recreatief vliegveld.
/em>
