Femtoseconde-lasertechnologie maakt oppervlakken vuilafstotend

Met Biomimetica of 'biomimicry' kunnen oppervlakken waterafstotend, vuilwerend, zelfreinigend, ... gemaakt worden door ze een microstructuur te geven. Dit kan met verschillende precisietechnieken, waaronder microtextureren met ultrakort gepulste lasers.

Trefwoorden: #femtolaser, #Sirris, #vuilafstotend

Lees verder

research

ENGINEERINGNET.BE - Vuilwerende oppervlakken vind je vandaag reeds terug in verschillende applicaties. Denk bijvoorbeeld aan de waterafstotendheid van kleding, zelfreinigend serreglas of filters die olie en water scheiden.

Een ander voorbeeld zijn de coatings op de romp van een schip tegen de aangroei van algen en zeepokken die de waterweerstand en het brandstofverbruik verhogen.

Vaak kan een dergelijke anti-foulingeigenschap bekomen worden door het aanbrengen van een coating, maar ook gestructureerde oppervlakken hebben potentieel.

Hoe de structuren eruit moeten zien om vervuiling tegen te  gaan, kan men leren uit de natuur. Nieuwe technologieën zoals onder meer ultrakort gepulste lasers (afgekort tot ‘UKL’, ook gekend als femtolasers) laten toe deze natuurlijke structuren na te bootsen.

Het archetypevoorbeeld is het oppervlak van een lotusblad, waarvan water af parelt. Kleine structuren op het blad beperken de interactie met het water. Door de oppervlaktespanning zet het water zich dan in zijn natuurlijke druppelvorm. Deze rollen over het oppervlak van het blad af en nemen hierbij eventueel stof mee.

Bij Sirris worden deze structuren nagemaakt met behulp van ultrakort gepulste lasers. De structuur kan rechtsreeks aangebracht worden op metaal, maar ook indirect, bijvoorbeeld via spuitgieten in een via UKL behandelde matrijs.

Deze eigenschappen moet men altijd specifiek en in de juiste omstandigheden zien. Recent onderzoek heeft onder andere aangetoond dat de vuilwerende eigenschappen van een  oppervlak van het lotustype niet helpen tegen de aangroei van algen. Het superhydrofoob effect verdwijnt na een uur blootstelling onder water, zodat er uiteindelijk toch algengroei ontstaat.

Een beter inspiratiebron om die aangroei tegen te gaan, vinden we bij de haai: je ziet immers geen zeepokken groeien op de huid van een haai, maar wel op bijvoorbeeld die van een bultrug. Dit komt door microscopische structuren zoals haartjes of scherpe randjes dit aanhechtingsproces voorkomen. Een structuur gebaseerd op haaienhuid zoals Sharklet, werkt hier wel.

Olievervuiling op water is een welgekend fenomeen, maar hoe los je het op? Hoe scheid je olie terug van water? Filters, verbeterd met UKL, bieden mogelijk een uitkomst. De diesel kan niet door het membraan, terwijl het water er wel doorgaat. Op deze manier worden water en diesel gescheiden.

(bron: Sirris)