Biogeen mosselrif heeft potentieel als kustbeschermingstechniek

Uit het onderzoeksproject Coastbusters blijkt dat slim aangelegde, zelf-groeiende mosselriffen op de grens van het ondiepe water kusterosie kunnen beperken en tegelijk een positieve bijdrage leveren aan biodiversiteit en aan het kustecosysteem.

Trefwoorden: #bescherming, #biogeen, #ecosysteem, #kusterosie, #project

Lees verder

research

( Foto: Jan De Nul / ILVO )

ENGINEERINGNET.BE - Met hun gecombineerde technische, biologische, ecologische en socio-economische expertise mikten de Coastbusters partners vanaf 2017 op een vernieuwende methode, nl. een biogeen rif in de vooroever, gemaakt van lokale bio-bouwers, als werkzame onderwater wal-voor-duin of wal-voor-strand.

Eén van de innovatieve elementen daarin is de zogenaamde mossel­shaker. De nieuwe techniek gebruikt mosselen om een rif te bouwen dat fungeert als een biologisch-versterkte duin-voor-dijk onder water, als eerste horde tegen stormgeweld. Strand en duinen worden dan de tweede verdedigingslijn.

De grootste uitdaging was om te vinden hoe men biobouwers zoals mossels en schelp- kokerwormen best helpt bij hun vestiging, onder de heersende omstandigheden.

"Er zijn nu voldoende antwoorden om te kunnen spreken van een veelbelovend concept. Er is een blauwdruk voor wereldwijde toepassing, voldoende marktklaar om ermee aan de slag te gaan in de praktijk," aldus de Coastbusters-partners.

Innovatief is de combinatie van aquacultuurtechnieken (hangculturen) met ingenieuze mosselshakers. In essentie mikte de zoektocht op de ontwikkeling van het rif, aangepast aan de lokale omstandigheden: welke species? welke eigenschappen voor de gebruikte touwen? welke opstelling?

In een ruime testopstelling op zo’n 2 kilometer uit de kust van De Panne werden eerst verschillende soorten en technieken apart getest als biogene bouwer. Mosselen en schelpkokerwormen blijken een meer evidente rifbouwende pionierssoort dan oesters en zeewier.

De voorgestelde optimale formule tot nu is een langwerpig, evenwijdig met de kustlijn geïnstalleerd mosselrif, dat evenwichtig en continu uitbreidt, met ook andere soorten zoals schelpkokerwormen en zeewieren.

De natuurlijke aangroei van het rif dient in in balans te geraken met de groei remmende actie van predatoren (zeesterren en krabben) en hoge fysische omgevingsstress (golfwerking).

Een hypothese die verder moet worden gestaafd is het gunstig klimaateffect. Mosselen nemen ook CO2 op en slaan dit voor een lange tijd op in hun schelp onder de vorm van calciumcarbonaat. Dit is een (kleine) vorm van blauwe koolstofopslag.