ENGINEERINGNET– Schaliegas blijft de gemoederen beroeren. De reden is eenvoudig: de chemische industrie op Europese bodem kijkt afgunstig naar de VS waar er dankzij de lagere energieprijs een ware revival aan de gang is, maar ngo's en tegenstanders waarschuwen voor de impact op het milieu.
In de discussie zijn er valabele pro's en contra's (voor pc- en tabletgebruikers: zie staalkaart onderaan). De International Association of Oil & Gas Producers plakt nu een cijfer op twee pro-argumenten: dat schaliegas economische waarde toevoegt en dat het tot de creatie van nieuwe banen zal leiden.
De associatie liet een wetenschappelijk onderzoek uitvoeren door twee onafhankelijke adviesbureaus - Poyry Management Consulting en Cambridge Econometrics - om hypothetisch de impact van schaliegasproductie op de economieën van de 28 EU-landen te becijferen.
Inzake jobcreatie komen beide bureaus tot de conclusie dat schaliegas in Europa tot 1 miljoen extra banen kan leiden in de periode tussen 2020 en 2050. Economisch zou het in totaal tussen 1,7 en 3,8 triljoen euro aan waarde toevoegen.
Roland Festor, directeur Europa van de associatie: "Europa gaat door een moeilijke periode van economisch en sociaal herstel. We kunnen ons eenvoudigweg niet veroorloven aan zo'n opportuniteit voorbij te gaan: elke kubieke meter in Europa opgepompt schaliegas is er één die we niet moeten importeren."
"Bovendien kunnen we in Europa rekening houden met de lessen (op vlak van milieu, redactie) die de Amerikanen gaandeweg geleerd hebben."
Zo kan schaliegas leiden tot de creatie van tussen de 400.000 en 800.000 nieuwe banen tegen 2035 en tussen de 600.000 en 1,1 miljoen tegen 2050. 'Veel van deze banen', zo stelt de studie, 'worden geschapen in precies die industrieën die het meest getroffen zijn door de crisis'.
De binnenlandse productie van schaliegas zou bovendien de afhankelijkheid van de gasinvoer verminderen tot tussen 62% en 78%. Zonder schaliegas wordt in 2035 een afhankelijkheid van 89% voorspeld, met uiteraard een grote uitstroom van financiële middelen naar landen buiten de EU voor gevolg.
Doordat Europa minder moet uitgeven aan de import van energie, kan het intern bovendien meer investeren, stelt het rapport: 'Door de lagere energieprijs zal de koopkracht van de gezinnen stijgen en neemt ook het concurrentievermogen van de Europese industriebedrijven toe'.
(Bert Belmans)
