ENGINEERINGNET -- Het vorige wereldrecord stond op van de Canadees Sam Wittingham, die dus 0,6 km/u trager reed.
Naast de nieuwe topsnelheid van Sebastiaan leverde ook de tweede fietser van het Nederlandse team een topprestatie: Wil Baselmans veroverde met 127,43 km/u de derde plek op de recordlijst, achter Bowier en Wittingham.
De snelheden werden geklokt op een meettraject van 200 m, na een aanloop van 8 km over een kaarsrechte weg in de woestijn van Nevada (VS).
Het werd een spannende race tegen de klok, vermits het team slechts 6 dagen had om het wereldrecord te veroveren. Het record werd dan ook pas op de laatste dag gevestigd.
Het team maakte gebruik van geavanceerde computersimulaties, die lieten zien hoe hard de recordfiets bij een bepaald geleverd vermogen zou moeten gaan.
Die computersimulaties gaven aan dat er veel sneller gefietst had moeten worden en na een grondige analyse van de data bleek het probleem in de aerodynamica te zitten.
Tijdens het trappen in de VeloX3 bleek de aerodynamische fiets te vervormen door de geleverde kracht. Een euvel dat de studenten met een slimme oplossing konden verhelpen.
De selectie van de beste fietser en de optimale racevoorbereiding en -strategie was in handen van studenten Bewegingswetenschappen van de Vrije Universiteit in Amsterdam.
De fietsers trainden gedurende een jaar gemiddeld 15 à 20 uur per week om op die manier in topconditie te geraken.
Het Delftse team koos voor een liggende houding, een kap die extreem weinig luchtweerstand heeft en voorzien werd van een speciale coating (uit de Formule 1) die een extreem lage luchtweerstand heeft.
In vergelijking met een normale fiets, heeft dit ontwerp slechts 1/10de van de weerstand.
(GL) (bron en foto: TU Delft)
Video:
