ENGINEERINGNET.NL - Het onderzoek gaat zich concentreren rond polymeren: sterke verbindingen die overal zijn te vinden, zowel in de natuur (eiwitten en cellulose) als in de kunstmatige wereld (plastics).
De materialen kunnen onder spanning geleidelijk breken, maar het mechanisme waarmee dat op de verschillende schalen gebeurt, is nog onduidelijk en bijzonder complex. Het begint met een minibreukje in het polymeer.
“Je combineert op de plaats waar de breuk zich zal voltrekken ‘extreme chemie’ met de natuurkunde van lokaal hoge energieën,” aldus Van der Gucht, hoogleraar Fysische chemie en kolloïdkunde aan Wageningen University. “Die cascade aan opschalende breuken willen we begrijpen.”
De kennis uit dit onderzoek naar breuken in polymeermaterialen is straks zo breed toepasbaar dat er nu nauwelijks concrete toepassingsgebieden zijn te benoemen. “Het is generieke kennis uit fundamenteel onderzoek die zowel voor polymeren geldt, als voor andere materialen.”
De Consolidator Grant van de European Research Council (ERC) stelt de Wageningse hoogleraar in staat om drie jonge onderzoekers aan te stellen, één gevorderde onderzoeker en geeft de budgetarire ruimte voor technische assistentie en geavanceerde camera’s.
