ENGINEERINGNET.BE - De testopstelling onderzoekt hoe het lichaam zich aan micrograviteit -en het ontbreken van een ‘boven’ of ‘onder’- aanpast. In het Grip-experiment zit een proefpersoon op een stoel aan een werktafel. Sensoren registreren de positie en alle bewegingen van de proefpersoon, de kracht waarmee hij iets vasthoudt en de huidvochtigheid bij het uitvoeren van taken.
Bij het tweede Grasp-experiment (Gravitational References for Sensimotor Performance: Reaching and Grasping) draagt de proefpersoon daarenboven een Perspectives ‘slimme bril’ van het Franse CNES. Hier is het de bedoeling na te gaan hoe het centrale zenuwstelsel de informatie van verschillende zintuigen -zoals ogen, spieren en evenwichtsorganen- integreert. Marc Dielissen is project leider bij QinetiQ.
ACHTERGROND
De voorbije 15 jaar zijn al meer dan 20 experimenten naar boven gebracht om na te gaan hoe mensen in gewichtloosheid zaken grijpen. Men zoekt te begrijpen of en hoe de zwaartekracht (en het ontbreken ervan) een referentiekader is voor de oog-hand coördinatie bij een handeling als ‘reiken om te grijpen’. De resultaten zouden wetenschappers naderhand kunnen helpen bij het vinden van nieuwe behandelingen voor sommige neurologische ziekten.
Een eerste poging om het QinetiQ Grip-experiment in de ruimte te krijgen mislukte twee jaar geleden toen de draagraket ontplofte. Sindsdien werd het tweede Grasp-luik toegevoegd. De verschillende onderdelen werden in een vouwmechanisme ondergebracht om zo weinig mogelijk plaats in te nemen.
De lading ging op 19 februari 2017 met een Space X CRS-10 bevoorradingsraket de ruimte in en werd deze keer vier dagen later veilig afgeleverd aan het Internationale ruimtestation. De experimenten worden in de centrale gang van de Columbus module geïnstalleerd. ESA-astronaut Thomas Pesquet, die zes maanden lang het gewichtloosheidsonderzoekslab in het ISS onderhoudt, zal ze uitvoeren in het kader van de Proxima-missie.
